Ramazan Geldi Hoş Geldi
Ramazan ayı, Allahu Teâlâ'nın af ve mağfiretinin coştuğu, kötülüklerin asgariye indiği, şeytanın iğvasının/ayartmasının azaldığı bir aydır. Hoş gelmiştir.
Kötü her zaman kötü, haram her zaman haram, iyi de her zaman iyidir. Kötülüklerden uzak durmak ve haramlardan kaçınmak, Mü’minlerin on iki ayın tamamında uymaları gereken kurallardır. Üç aylarda ve özellikle bu aylardan Ramazanda tamamen mistik bir havaya girerek manevî bakımdan yücelmeye çalışıp Ramazan çıktıktan sonra Yüce Allah'ın yasakladığı fiilleri yapmaya, kaldığı yerden başlamanın İslamî bir mantığı yoktur. Yani İslam'da üç aylar ve mübarek geceler "günah çıkarma" ay ve geceleri değildir.
Mübarek gün, ay ve gecelerin dışında helalı haramla karıştırıp gri bir hayat yaşayan insanımızın, bu gün ve gecelerde kötülüklerden el çekip akabinde kötülüklere tekrar dönmesi, İslam’ı, Hıristiyan algılamasıyla yaşamasıdır. Çünkü Hıristiyan bir kişi, hafta boyunca her türlü çılgınlığı yapıp Hıristiyanlıkça yasaklanmış fiilleri işledikten sonra Pazar günü papazın huzurunda bir haftalık günahına tevbe edip ondan arındığına inanır. Pazartesi sabahla beraber kaldığı yerden devam eder. İşte tevbenin ne anlama geldiğini "az da olsa ibadette devamlılığın esas" olduğunu, "haramlardan mutlaka kaçınılması" gerektiğini İslamî mantık çerçevesinde değerlendirmeyen, yüzer-gezer çarşı-pazar kültürü ile yetişmiş olan müslümanımız da aynı tuzağa düşmemelidir. Allah (c.c) her zaman tevbeleri kabul edendir. Hasbel beşer günah işleyene hemen akabinde tevbe vaciptir. Günahlardan pişmanlık ve geriye dönmemeye karar vermek tevbenin esasıdır. Kötülüklerden el çekmek ve tevbeye başvurmak için illa da mübarek gün, gece ve aylar beklenmez. Sadece, 365 gün 7/24 devam eden ibadet hayatına o günlerde biraz daha fazla ağırlık verilir.
Dokuz ayda gevşeyen manevî hayat cıvatalarımızın, bu mübarek günlerde sıkılması sağlanır. Bu ay ve geceler, şarj olma ay ve geceleri olarak algılanmalıdır. Normal olarak yaşanan ibadet hayatının Ramazanda biraz daha yoğunlaştırılması gereklidir. Bunun örneğini Rasulullah (s.a.v.) bize vermiştir. Ramazan ayında, diğer aylara oranla Peygamber Efendimiz Rabbine daha çok yönelmiştir. Özellikle Ramazan'ın son on günü Mescitte i'tikafa girerek kendini dış dünyadan soyutlayıp Allah'a ibadete adamıştır.
İşte Rasûlullah’ın bu örnek tavrı, kutsiyeti Rabbani olan bu mübarek günlerde, bizlerin de normal ibadet hayatlarına ilaveler yaparak iyilikleri yaşama, kötülüklerden uzak durma, gevşeyen manevî vidalarımızı pekiştirme ve bu alışkanlığımızı da diğer aylara yayma mesajı vermektedir.
Öyleyse ibadetler ve hayırlar için bir mevsim ve Mü’minlere açık bir panayır olan Ramazan ayı, insanlığı karanlıktan aydınlığa çıkaran öldürücü ideoloji ve süflî ihtiraslardan kurtaran İslam inkilabının kanunlarını ihtiva eden Kur’an’ı Kerim'in indirilmeye başlandığı bir ay olarak incelendiği zaman, bütün Mü’minlere kapılarını açmış amelî eğitim yaptıran çok güçlü bir mektep olduğu görülür.
Bu Ramazan mektebi; namaz, oruç, fıtır sadakası, tefekkür ve Kur'an okuma gibi yoğun ameli dersleriyle ruhun, nefis üzerinde hâkim olmasını sağlayan terbiye kanunlarını pekiştirerek ta'lim etmektir. Bu yüce mektebin müfredatına gönül vererek geçmiş on bir ayın muhasebesini yapanlar, gelecek on bir aya bedenen ve ruhen hazırlanan ve böylece İslam Dininin hayat kanunlarını yaşama aşkıyla şarj olan Mü’minler, Rasûlullah’ın ifadesiyle “analarından doğdukları gün gibi saf ve günahsız olarak” Yüce Mevlâ’mızdan “RIZA” diploması alırlar.
Ramazan mektebinden geçer not alarak mezun olanlar, mezuniyetlerine yakışan bir tavırla Ramazan'da edindikleri iyi alışkanlıklar ve ibadetlere olan düşkünlüklerini hayatlarının devamında da sürdürmelidirler. Sadece Ramazan'da Allah'ın rızasına uygun davranıp, Ramazan'dan sonra heva ve hevesin güdümüne girmeyi, İslam açısından izah etmek mümkün değildir. Aslında Müslüman, her ayını Ramazan, her gecesini de Kadir bilerek Rabbine olan kulluk vazifesini sürekli bir şekilde ayakta tutmalıdır.
Müslüman, kulluğunu ihlal edecek her davranıştan ömrü boyunca, bütün zaman dilimlerinde uzak kalıp, Allah'a yaklaştıran her amele koşarak ulaşmak zorundadır. “Allah'a şükreden bir kul olmayayım mı?” diyen Rasul’ün çizgisini kendine rota edinerek, tağutların sultasından kendini kurtarıp “Rabbe şükreden bir kul” olmayı her an öncelemelidir.
Bu vesileyle deriz ki: Ramazan geldi, hoş geldi. Ramazan mektebinin müdavim öğrencileri, bu ayı anlattığımız duygu ve düşüncelerle değerlendirip rıza diplomasını almayı hak etmelidirler. Selam, bunu idrak edenlere olsun.
