Osman Uzunkaya

Osman Uzunkaya

Bitsin

Bitsin

Sen gittin gideli hayattan zevk almaz oldum biliyor musun? Ne yediğim belli ne de içtiğim. Yaşadığım her şey tuhaflıklarla dolu. Zevkle seyrettiğim gökyüzü maviliğini kaybetti. Yıldızlar etrafını aydınlatmaktan aciz kaldı sanki. Ay’ın ne varlığı, ne de yokluğu belli inanır mısın? Zaman denen mefhum da karıştı bir birine tıpkı aklım gibi. Gece mi gündüz, gündüz mü gece anlayamadım gitti. Hoşça vakit geçirdiğimiz sahil şimdi sessiz ve neşesiz. Denizi saran hırçın dalgalar dövüp duruyor kıyıları. Önlerine simit attığım martılar artık iştahsız gibi. Daha önce boy gösteren sardunya çiçekleri kaybolup gitti buralardan.

Sen yanımda olmayınca ne sahilin tadı var, ne denizin. Gökyüzü niçin bomboş? Kuşlar nereye çekildiler? Ya kuşların sesine eşlik eden şarkılar şimdi nerede çalınıyor kim bilir. Hüzün ve gözyaşının diğer adı sensizlik olmalı. Bir banka oturdum seni düşünüyorum. Oysa her yer tanıdık ve bildik ama ben yabancıyım sanki. Ne sağım belli ne solum; ne ardım belli ne önüm. Pusulasını yitirmiş bir gemi gibiyim sahile çekilmeyi bekleyen.

Seninle adımladığımız caddeye karanlık çökmüş erkenden. Vitrin ışıkları aydınlatmıyor kaldırımları. Sokağın başındaki bakkal amca bilmem niye kapatıp gitmiş dükkânını. Ortalık işten eve dönen vardiyalı işçiler ve bir de evsiz kedilerle dolu. Ben yine bitmek bilmeyen gecenin kahredici pençesinde, elimde bir kalem sana şiir yazıyorum: Geleceksin diye gözlerim camda/Bahçem buram buram sevda kokuyor/Seni bekliyorken küçük odamda/Bir gün daha geçti Güneş batıyor/Bu aşkın hamalı olduğum yeter/Ümitsiz bekleyiş gözyaşı ve gam/Halimi sorarsan eskiden beter/Elinde bir resim ağlayan adam.

Ufacık bir kavgadan, kocaman bir ayrılık çıkar mı, ama çıktı işte. Soruyorum sana; bırakıp gitmek çözüm mü sence? Soruma; “Çözüm değil” diye cevap verdiğini duyar gibiyim. Aynı gökyüzünün altında olup, ayrı yaşamak zordan daha zor öyle değil mi? Ne olur bitsin bu işkence. Son defa gecenin koyu karanlığında şu şiirle sana sesleniyorum: Bardağıma çay koy otur karşıma/Artık aramızdaki bu kavga bitsin/Olanlardan bahsetme Allah aşkına/Bir gönül köprüsü kuralım gitsin/Neden böyle olduk diye sorma/Bunda da hayır var kötüye yorma/Çoktan bitti o film en başa sarma/Maziyi hatırdan silelim gitsin/Ayrılığın en büyük suçlusu benim/Senden binlerce kez özür dilerim/Şu kara toprağa girmeden tenim/Seninle bir yuva kuralım gitsin/Biz konuşmayalım aşk gelsin dile/Sen güle benze bende bülbüle/Gönül bahçesinde her gün elele/Dolaşıp gülleri derelim gitsin.

Umarım anlarsın beni. Özlemle bekliyorum seni.

Önceki ve Sonraki Yazılar
Osman Uzunkaya Arşivi