Karantina günleri

Selamün Aleyküm çok değerli okuyucular. Değerli bir Hocamız bir zamanlar, koronavirüsün Cenabı Hakkın kuluna bir imtihanı olduğunu kime gideceğini bilemeyeceğimizi ve teslim olmak gerektiğini söylemişti.

Rabbim beni seçti. Ben de teslim oldum. Geçtiğimiz hafta yaptırdığımız test sonucu pozitif çıktı.

Öncelikle evde şükür sebebi 4 evladım var ya onlara da benden geçerse diye çok korkulu günler yaşadım. Görevlilerin sürekli ayrı odalarda kalın duyurularını yaptı. Benim ufaklıklar için pek önemli sayılmadı, hatta karantina altına alındığımız için park ve gezmeleri sınırlandırıldı.

Bununla beraber sürekli yanımda olmak istediler. Ağabeyim ve ablam ne kadar benden uzak tutmak istedilerse de pek başarılı olamadılar. Neyse ki komşularımız anlayışlı kişiler evde sürekli oyun oynamak isteyen amacına ulaşamayınca bir şeyleri kırıp döken, evdeki çekmeceleri dağıtan, bağıran 3 yaşındaki oğlumla, elinden bir saniye olsun telefonu bırakmayan hatta onunla uyuyan 14 yaşındaki oğlumla, ev işlerinde bana yardım eden hatta artık ben söylemeden evleri süpüren 13 yaşındaki kızımla, 16 aylık olmasına rağmen sürekli konuşup 3 yaşındaki abisinin hallerini taklit eden ve peşimi bir an olsun birakmayan evimizin körpesi kızımla karantinadayız.

Evet çocuklarla karantinada olmak çok zor ama bu bile şükür sebebi. Sürekli ağrım oluyor uyumak istesem de uyutmuyorlar ama olsun yanımdalar ya ben hastanede olsam, ya da daha kötüsü entube halinde olsam daha kötü oluru. İnsanın aklına her türlü şey geliyor. Karantinaya çocuklarla girmeyi çocuklu anneler iyi anlar. Sürekli sizden ilgi alaka bekler küçükler. Oyun oynamak isterler büyükler hadi anne acıktım derler. Sağlığın kıymetini bir kere daha anlıyor insan hasta olunca. Aile olarak birbirimizin zor gününde hep yanında oluruz fakat bu süreçte bu hastalığa aynı anda yakalandık. Annem ve babam hastanede, yeğenlerim ve kardeşlerim evde karantina altında geçiriyor. Çok seviliyoruz ki telefonumuz hiç susmadı. Sürekli durumumu merak edenler aradılar hep dualar ettiler.

Ben de hastanın duası kabul olur diye önce bu hastalığa yakalanan yaşlılara sonra da darda kalanlara hep dualar ettim. Rabbim bu süreçte gösterdi ki dışarı çıkmanın, temiz hava almanın bile bir şükür sebebi olduğunu gösteriyor. Bizler tevekkül etmeyi unutan insanlar olmuşuz ne acı, ben bu süreçte sizlere de naçizane tavsiyem hiç değilse 5 vakit namazın birinde 5 dakika tevekkül etsek hayata bakışımız değişir.

Duamız bu virüse kimse yakalanmasın. Tez zamanda ilacı bulunsun inşallah.

Selam ve dua ile. Allah’a emanet olun.