Safımız belli

Yine yeniden manevi değerlerimizi hatırladığımız günler geçiriyoruz. Nüfus cüzdanlarının din kısmında İslam yazan bizler İslami değerler için günlerdir sosyal mecralarda yazıp çiziyoruz.

Neden? Sezan Aksu’nun son şarkılarından birinde yazdığı sözler yüzünden. Sezen Aksu’nun yazdığı sözler, peygamberlere iman etmiş bir Müslümanın yine bir peygamber olan Hz. Adem’e isnat edemeyeceği sözler. Diyelim ki; bu sözleri yazan inanmıyor olabilir? Bence ortada daha vahim bir durum var… O da o şarkı sözlerini savunanlar…  Sırf muhafazakar kesim tepki gösteriyor diye bir peygambere cahil denilmesini savunacak kadar ileri gidenler… Emin olun ne Sezen umurlarında ne başka bir şey. Onların tek derdi İslami bir konunun karşısında durabilmek. Çünkü bakış açıları İslam’a karşı olmak  eşittir aydın(!) olmak şeklinde.

Bu vahim duruma da kızmayı bıraktım ben… Sadece üzülüyorum. Çünkü ayrışacağız diye memleketin yarısı inkârcı oldu gitti. Birkaç ayda bir muhakkak deizmle ateizmle alakalı yazı yazıyoruz. Gençlerimizi kaybettiğimizden yakınıyoruz. Daha iki hafta önce Hz. Meryem’le ilgili bir ilahiyatçının saçma sapan isnatlarıyla ilgili yazdık. Din görevlilerimizi eğiten hoca konuştu Hz. Meryem’le ilgili, hoca bunu yaparsa Sezen ne yapmaz? Bize ne oluyor yahu?

Şarkı sözü mevzusuna geri dönersek. Manevi değerlere aykırılığı olan hatta Allah korusun (muhakkak Allah en doğrusunu bilir) şirke götürebilecek şarkı sözlerini yazmaya kalksak emin olun köşe falan yetmez. Senelerdir de kimseler tepki göstermeden dinleniyor o parçalar. En sevilen filmlerde aşağılanan manevi değerleri daha önce de konu etmiştim ben köşemde. Yeşilçam filmlerini tekrar tekrar izliyoruz hepimiz o filmlerde nerde üçkağıtçı, sahtekar var hacı hoca olarak lanse edildi hep. Biri de çıkıp demedi ki yahu hacı olan insan böyle olmaz, hocalar böyle olmaz neden bunu yapıyorsunuz… Yeşilçam’da tüm Türkiye’nin güldüğü karakterlerin isimlerini hiç düşündünüz mü? Şaban, Ramazan… Neden diye sorguladınız mı hiç? Diyenlerin de sesi pek gür çıkamamış olmalı ki bu olgu çok uzun süre böyle devam etmiş. Yani hangi dalı tutsak elimizde kalıyor. Şarkı sözlerini eleştiriyoruz. Haklıyız da. Lakin hala yanlış yerden bakıyoruz olaylara. Ve hep daha fazla kaybediyoruz.

Birde Türkiye’de sanat ve sanatçı olgusu maneviyatın ve muhafazakar iktidarın karşısında olmayı gerektirir gibi bir algı var kendine sanatçı diyen güruhun kafasında.

İşin özü… Biz ne peygamberlere hakaret , aşağılama veya eksiklik isnat edenlerle ne de Kuran ve peygamber sünnetinde saf, temiz, mübarek kabul edilenlere dil uzatanlarla aynı safta değiliz…  ‘Le küm dini küm veli ye din’. ‘Sizin dininiz size, benim dinim bana’.  

Seyyid Abdulhakim Arvasi Hazretleri’nin sözüyle bitireyim yazımı…

“Hiç bir amelime güvenmiyorum, lakin Allahü Teala'nın düşmanlarına düşmanlığım var”