BİRKAÇ CAN SIKINTISI
“Allah, ‘Sana emrettiğim zaman seni saygı ile eğilmekten ne alıkoydu?’ dedi. (O da)’Ben ondan hayırlıyım. Çünkü beni ateşten yarattın. Onu ise çamurdan yarattın’ dedi.” (7/11)
“it girebilir fakat Kürt giremez.” Nasıl çirkin bir ifadedir bu insanı insanlığından çıkaran. Bu ifadeyi kullanan zaten insan olamaz. Şeytanla aynı iddia da bulunan biri şeytanın evladır ancak. Bütün bir halkı aynı kefeye koyup terörist olarak değerlendirmek ancak şeytanca bir davranıştır. Ki şeytan da Adem’e değil insana isyan etmiş ve helak edilenlerden olmuştu. Bu ifade insanlık suçu mu? Hayır tamamen şeytanlık suçu. Allah milletimizi – millet bir din etrafında toplanan grup demektir. ‘Milleti İbrahim’ ifadesinde olduğu gibi- bu tip şeytanca düşünen insan görünümlü varlıklar korusun.
Maddeye üstünlük ayette de görüldüğü gibi şeytanca bir ifadedir. Oysa Allah-u Teala yarattığı kullarını maddelerine göre değil ancak kendisine ibadet etmeleri için yarattı. Ve yaratılmışları madde üstünlüğü değil ‘takva’ yani Allah’a olan yakınlığına göre bir üstünlük verdi. Ve şöyle dedi “Üstünlük ancak takva iledir.” Allah’a yakınlık ise onu sürekli gündemde tutmakla olur. Her iş de Allah rızasını gözetmek demek Allah’ın rızasına uygun olmayan işleri terk etmek demektir aynı zamanda. Bu işi Allah rızası için bunu da kendi rızam için yapıyorum diye bir iddia da bulunmak Allah’a kendisini ortak koşuyor anlamına gelir. Ve artık insanlar her şeyden önce kendileri şirk malzemesi haline geldi. Ve Siz yaratılmış en hayırlı ümmetsiniz hitabından oldukça uzaklaşılıyor. Yaratılmış en hayırlı ümmetten aşağıların aşağısına düşmek. Tam da mesele bu işte yaratılış gayemizi unutup kendi kendimize tapmamız!
Buz kesmiş çocuk bedenleri bir insana nasıl hüzün vermez hatta alay konusu yapılır. Bir çocuk üzerinden nasıl büyüyünce o da aynısı olacaktı deyip üzülmez insan. Halbuki Hz. Peygamber Taife dayılarının yanına gitmişti ve dayılarının çocukları onu taşlamıştı. Helak edilmeleri teklif edilince hayır belki içlerinden Allah’a inanan kullar çıkar diye o çocukları affetmişti ki yaptığı dua gerçekleşmiş o çocuklar birer Müslüman olup İslam topraklarını korur hale gelmişti. Peki biz nasıl bir çocuğun helak olmasını izleriz ve bundan dolayı zevk duyarız. Halbuki o çok övündüğünüz Müslümanlık o çocukta da var. Hiç duymadınız mı bütün çocuklar İslam fıtratı üzerine doğar sonra onu ailesi Hristiyan, Yahudi veya Mecusi yapar diye. O çocuk kuma saplanmış yatarken bir Kürt değil bir Müslüman olarak orada yatıyordu. İnsaf yahu insaf. İçinizde biraz insanlık kalmışsa insaf!
Çocukların öldüğü bir dünya bozulmuştur artık. Ve sonuna gelmiştir. Eğer çocuk cıvıltıları çok sevdikleri gökyüzüne yükselmiyorsa o dünya çirkindir. Çirkin bir dünya da çocuk olmak çocukça düşünmek ne zor. Gökyüzünde demir kuşları görmek her sabah ve gökyüzünden nefret etmek. Özgürlükten nefret eden bir çocuk düşünün ölme sebebi bile özgürlük. Büyük efendiler onun ölmesi ile özgürlük geleceğini söylemiş. Özgürlüğü sevmeyen bir çocuk düşünün ve onun için ağlayın. Ağlarsanız ancak belki o zaman insan olursunuz!
Vesselam...
