YENİ DÜNYADA DEMOKRASİ
Dünya tarihi boyunca yönetilenlerle yönetenler arasındaki ilişkinin nasıl olacağı hususları tartışılmış, buna dair çeşitli yönetim modelleri denenmiştir. Temel mesele değiştirilmek istenen yöneticinin değişiminin nasıl sağlanacağıdır. Buradan hareketle demokrasi güzel bir sistem olarak öne çıkmıştır. Kağıt üzerinde yönetilenlerin rızası ile yönetici seçilmesi ve bu rızanın devam etmemesi halinde yöneticinin görevden alınarak yerine yönetenlerin rızasını kazanmış yeni bir yöneticinin getirilmesi. Buna uygun olan yönetim modeli olarak ise temsili demokrasi kabul edilmiştir.
Özellikle 2. Dünya Harbini ABD-İngiltere bloğunun kazanması, Faşizm/Nazizim benzeri sert, otoriter dünyaya karşı demokratik dünyanın zaferi olarak ilan edilmiş ve bundan sonra demokrasi uzun yıllar dünyada medeniyetin, ileri ülke olmanın olmazsa olmaz değeri kabul edilmiştir. Hatta başta ABD olmak üzere Batı’nın başka ülkelere müdahaleleri için gerekçe olmuştur. Öyle yüce bir değerdir ki Demokrasi, bundan mahrum bırakılmış ülke halklarının demokrasi haklarına kavuşmaları için askeri müdahale hakkını dahi kendilerinde görmüşlerdir.
Demokrasinin daha doğrusu şu an için kullanılan temsili demokrasi hakkında epeyce bir literatür oluşmuştur. Demokrasi eleştirileri, demokrasinin çıkmazları, demokrasinin düzgün olarak işleyebilmesi için gereken asgari şartlar ve sair hususlarda çokça kafa patlatılmıştır.
Ancak günümüzün yükselen değeri demokrasi değildir. Demokrasinin doğası gereği güçlerin ayrılması, farklı kesimlerin temsili gibi temel ilkeler bulunmaktadır. Dünyanın hızla eski müesses nizamdan koptuğu ve yeni bir düzen kurma arayışında bulunduğu bu dönemde devletlerin önceliği halklarının temsilde adaleti ve güçler ayrılığı prensiplerinin harfiyen uygulanarak devlet aygıtının denetlenmesi değildir. Devletlerin asıl önceliği bu kaotik dönemde öncelikle birliklerini muhafaza, güç ve etki bölgelerini genişletme yahut en azından koruma, olası her türlü mücadeleye karşı ülkelerinin savunma mevzilerini tahkim etmek üzere güncellenmiştir. Bu sebeple dünyada hızla “Güçlü Liderler” ülkelerinde iş başına gelmekte/getirilmektedir. Dünya devleri büyük ve çetin bir mücadeleye hazırlanmaktadır. Bunlar arasında fiili savaş da göz ardı edilmeyen bir durumdur. Savaş dahil, vekalet savaşları, ekonomik mücadele, rakip ülkelerin iç barışını bozma eylemleri, nüfuz bölgelerini elde tutma, bunun için gerekirse parçalama, askeri müdahale, iflas etmeye doğru giden uluslararası kurum ve kuruluşlardan kendini kurtarma ve benzeri mücadelenin her türlüsü yapılmakta ve daha şiddetlileri için hazırlanılmaktadır.
Böyle bir dünyada Türkiye’nin de öncelikle iç barışını sağlama, birliğini muhafaza etmesi bir beka sorunudur. Bu ülkeyi seven herkesin böyle bir dönemde öncelikli hedefinin iç barışı korumak, ülke birliğini muhafaza etmek olmalıdır.
