Konya’nın en büyük sorunu nedir?
Soruna, el birliği ile çözüm aramak çözümü kolaylaştırmaz mı?
Bir yerde ayrılık varsa orada hüsran yok mudur?
Hüsrana kürek çekenlerin sonu, hep hayal kırıklığı değil midir?
Yapılan kötülüklerden bin pişmanlık duyulmazsa, kötülüğün sonu gelir mi?
Senin yaptığını başkası yıkarsa, bina hiç tamamlanır mı?
Ayrılık, şeytanın oyunudur.
Bence bu şehrin en büyük eksikliği de “birlikteliği” tam manası ile sağlayamıyor olması.
Tutkunluk yok… Çekememezlik ve haset çok…
Birileri bir yere geldiyse, mutlaka başka birileri de paçasından asılıyor.
Konya, tarih boyunca göz önünde olan bir şehir olmuş.
Göz önündeki durumu da halen devam ediyor.
Neler gördü bu şehir neler…
Kimler geldi kimler geçti…
Ankara’da, Konya lobisi bir zamanlar güçlü olsa da şimdilerde bundan eser yok.
Dernekler ve vakıflar kurulmuş fakat kendi hallerindeler.
İstanbul, İzmir, Ankara… Burada Konyalılara ait çok sayıda vakıf ve dernek var.
Hatta geçmiş yıllarda İzmir’de en büyük fidan dikim çalışmalarını Konyalılar gerçekleştirdi.
Gurbette birliktelik daha da kolay sağlanıyor galiba.
Konyalı, Karamanlı çok sayıda devlet adamı, siyasetçi ve önemli konumda isimler var.
Hepsi de illaki kendince ayrı bir değerdir.
Fakat konu “KONYA” olunca gereken samimiyet çok sağlanamamış gibi.
Birliktelik bu şehre kazandırır. Şehir kazandıkça da ülkesine daha çok hizmet eder.
Konya asi değildir… Her zaman devletinin, milletinin ve ülkesinin yanındadır.
Bu konuda ters algı oluşturmaya çalışanların lakırdılarına kanmamak gerek.
Bu şehrin yapısı incelendiğinde ne demek istediğim daha net anlaşılacaktır.
Kimileri tarafından Selçuklu kültürü yok edilmeye çalışılsa da bu kültür şehrin bağrında ve çekirdeğinde halen yaşamakta.
Konya, ne olduğunun farkındadır fakat Konya’yı tanımayanlar bu şehrin ne olduğunun farkında değil gibi…
“Laf olsun torba dolsun” mantığında, canı sıkılan kara çalıyor.
Zira kişi, bilmediğinin düşmanıdır.
Şehirlerin güçlü olması, ülkeleri diri tutar.
Konya’mız çok güçlü bir şehir.
Bu gücü ise, ayrılık, bozgunculuk ve fitne ile düşürebilirler.
Makam ve mevki, para ve pul uğruna bu yolda ilerleyenler varsa, yolları çıkmaz sokak.
Konya’nın birlikteliği önemlidir.
Bu şehrin ekmeğini yiyip, bu şehrin suyunu içip, bu şehri sırtından hançerleyenlere Yavuz Bülent Bakiler’in şu şiiri ile seslenmek en doğrusu;
“Kılığın kıyafetin sarmadı beni
Söylediğin türküler bizim türkümüz değil.
Başka çeşmelerden doldurmuşsun tasını
Yüreğinde nakış yok, acı yok bizden.
Bulutlar rahmetini kesmeden yavaş yavaş
İnsanlar selamını kesmeden savuş git içimizden.”
Münafık, Allah’tan başka herkesten korkar.
Allah’ım ülkemizi, şehrimizi münafıkların hilelerinden korusun.
