Türkülü Reklamlar

Son çağ, ütmek üzerine kuruldu. “Yok” etmek daha kolaydı aslında diyenler bunu beceremeyince hasmının varlığı üzerinden zenginleşmeyi tercih etti. Savaşta gayeler farklıdır, düşmanı alt etmek ve varlık olarak nesi varsa ele geçirmek temel gaye olarak düşünülür, savunan ise “var” olmasını idameye çaba harcar.

Batı dünyası yıllarca temsilcisi olarak gördüğü İslam’dan dolayı Doğuya savaşlar açtı. Bir Müslüman olarak dinimden olmayanların beni kendine düşman olarak görmesinden rahatsız değilim. Lakin geldiğimiz nokta hiç de savaş meydanı gibi değil. Bir yandan “hoş görelim, tek dünyamız var, insan hakları var” diyenler namert ve acımasız bir savaşa tutuştular.

Düşman artık yok olmamı istemiyor, tam tersine var olmamı ve benim varlığımla kendi varlığını kuvvetlendirmek istiyor. İlk cümlemizde olduğu gibi, ütmek üzerine kuruldu sistem. Ütecek adam olmazsa, sistem çökecek. Ütmekle zenginleşen ve kuvvetlenen Hristiyan Avrupa ve onun temsilcisi Amerika ütmenin kurallarını da belirledi. Kural “her durumda ben ütmeliyim” cümlesiyle son bulan bir maddeler yığını. Ürettiği tüm teknolojik ürünleri allayıp pullayıp kâh savunma sanayine Kâh mutfağımıza ne varsa pazarlayıp duruyorlar.

Ve elbet pazarlamanın en etkili yolu reklam; ütmenin ütmeye hazırlığın ve ütülürken rahatsız olmamanın yegâne ilacı. Gün geçmiyor ki, yaratıcı vasfıyla zihinlere kazılmış bir reklam “filmi” ekrana gelmemiş olsun. Dikkatli bakınca son zamanların modasının nostaljik türkü ve şarkıları düzenleyip daha doğrusu uydurup uydurup zihinleri yönlendirmek olduğu gözden kaçmıyor. Ne varsa eskilerde var diye boşuna denmiyor herhalde.

Reklamlar artık zihin oluşturma ve algılama yönetiminin olmazsa olmaz yollarından biri. “kamu spotları” da olmasa tüketin diye bağıran bir canavar olacak odamızda. Reklamlar akılda kalıcı olsun diye hazırlanan kısa filmlerin dili ise müzik. Lakin nitelik olarak sahtelikten başka hiçbir vaadi yok reklamların, ütülmek güzeldir mesajı vermekten başka.

Reklam dilinin tüketiciyi avlamak gibi bir tarafı da var. Avcının son metotlarından biri de “ben de sizdenim” kandırmacası. İsmindeki “C” harfini Türkçe karaktere çevirip “K” yapmanın başka nasıl izahı olabilir.

Yazının son paragrafını yazmaya başlamadan geldi acı haber. Kömür gibi kara bir haberdi. Rahmetini umarak “ancak Allah’a döneceğiz” ikazıyla yazımı bitirmek geldi elimden.