Terennüm

Her telden dem vurmanın özgürlüğü, bizi haddi aşan bir kalem yapmasın İnşaallah temennisini ifâde ederek giriş yapalım.

Gönlümüzden akıp dilimize gelenleri, kalemimize söyletelim ve bu yazımız bizim terennümümüz olsun.

Ve başlayalım.

Esas olan hüsnü-zandır, sui-zanda mesuliyet vardır.

Açık sözlü olmamayı nezâket sayar olduk;

Sui-zannın âlâsını ferâset sayar olduk.

İdâreci olan kafa yormalıdır ama kafası yorulmamalıdır.

İdârecinin öfkesinde bile merhamet kokmalıdır, gülüşünde korku değil.

Adâlet, idârecinin dilinde değil fiilinde güzeldir.

Adâletin olduğu yerde saadet, olmadığı yerde sefâlet vardır.

Gerçek bir dost, bir arkadaş olduğunuzu test etmek isterseniz, bir dostunuza sunulan makama onun adına ne kadar sevindiğinizi kalbinize sormanız yeterlidir. Tereddüdünüz yoksa, gerçek bir dostsunuz.

Gerçek dost, sahip olduğu makama mahkûm olmayan ve kadim dostunu görmezden gelmeyendir.

Kadim dostluklar, insanın kıdemindeki en önemli kıymetlerindendir.

Usulen kurulan ilişkileri usul usul terk etmedikçe, hasbi olmamız mümkün olmayacak.

İnsan, us ve uzuvlarıyla insandır. İnsanlık için lazım gelen ise, değerler bütününe sahip çıkmaktır.

İnsan, et ve iskeletten ibârettir; insanlık ise nezâketten ibârettir.

Gayretini gâyesine hizmetkâr kılan insan, dâva ve fedâkârlık insanıdır.

Vaktinizi vakfettiğiniz işin güzeli, öbür âlemde vakıf insanları ile vuslatınıza vesile olandır.

İşsiz kalmak çok önemli değildir; önemli olan içsiz kalmamaktır.

Yola çıktığınız nokta, sizin nereye varacağınızı belirlemez. Sizi hedefe götürecek olan, yürüdüğünüz yol ve varma niyetli adımlarınızdır.

Nimete lezzet veren, külfete olan sevdanızdır.

Tebessüme mekân olan yüz, dostluğun devamı için söz ile dost olmak zorundadır.

Eski dostların karşılaşmaları, zihinlerini canlandırır. Gönüllerini canlandıracak olan, irtibatı koparmamalarıdır.

Kin kalbe yüktür, kilo bedene.

Bedenine yük olan attığındır midene.

Nedir diye sorarsan bu işin çâresi;

Az ye, az konuş; bir de böyle dene!

Cenâze ortamları, ibret alma mekânlarıdır; irtibat kurma değil.

Kavramlara sevdalı olanlar, kavramak niyetinde olmazlar.

Slogan insanı kavramlara sevdalı olanlardır; aksiyon insanı ise kavramaya sevdalı olanlardır.

İkramdan hiçbir zaman zarar görmez kese;

İkram büyük nimettir, nasip olmaz herkese.

Karşılıksız insanlıktır insanı ukbâda karşılayacak olan.

İşçiye ekmek kapısı açan işveren kadar, işine gayret kapısını açan işçi de kıymetlidir.

İşine özenin adı “kıl adam” tâbiri oldu.

Kalmadı işimize hassasiyet, hepten kayboldu.

Zenginliğin, itibar kriteri olduğu toplumumuzda, kiri ter olan insanlara ne çok ihtiyacımız var.

Tembelliğimizi kanaatkârlık perdesi ile örten insanlardan olduk hepten.

Kes, kopyala değil mi ki zihnimizin düşmanı?

İttifak ararken bizler, ihtilafın pençesine düştük.

Yoruldu ümitlerimiz, çaresiz, çaresizliği bölüştük.

Bu terennüm de mesleğimiz için olsun:

Kolaya tâlip olduk, sırtımızda devlet,

Meziyetsiz kaldık, fazla söze ne hâcet!

Allah, bizi bir sorunun cevabına bin mâzeret üreten insanlardan etmesin.

Bu da size duâmız olsun:

Çıktığınız her yolda dikenler gül olsun.

Taş tutan ellerin tuttuğu gül olsun.

Vuslatı arayan her çilenin sonunda,

Kalbinizin ilk sesi “artık gül” olsun.

Siz de duânızı eksik etmeyin efendim.