Bir İşi Nasıl Yaparsan Her İşi Öyle Yaparsın

*2. Şans başarısızlar için bir sığınaktır. Hırs, değeri geçmesin. Kurallar olmasaydı hayvanlarla yaşardık. Hepimiz seçim konuşmuyoruz. Çoğumuz geçim konuşuyoruz. 5 Milyon genç işi abartarak mobil kumar oynuyor. Geçimi sarmal hale getirmişler. Sarmal sonu belli. 7 Milyona yakın genç ise evde. Ev genci kavramı oluşturdular. Seçimler çok sık olduğu için benim görüşüm çoktan belli. Karar için katılanların %50’si değil toplamın %50’si en azından olmalı. Yurtdışında yaşayan, sadece tatile ülkemize gelenler kaderimizi belirlememeli. Vatandaşlık verilenler 10 yıl sonra görevlerini yerine getirirse oy kullanmalı. Puanlı vatandaş olmalı onlar. Vatan demek millet demek neydi… 1 Nisan şaka mı, acı bir gerçek mi? Göreceğiz.

**İnsan sosyaldir. Anlamlı ilişkilerin mutluluk üzerinde güçlü bir etkisi var. Aidiyet ve kimlik duygusunu geliştirir, stresi azaltır, bizi güldürür ve eğlendirir, kendimizi güvende ve desteklenmiş hissetmemize yardımcı olurlar. Arkadaşlıkların bağlılığımız ve üretkenliğimiz için çok önemli olduğunu göstermiştir. Bazı uzmanlar artık meslektaşlarımızla sosyalleşme olasılığımızın önceki nesillere göre daha az olduğunu iddia etse de, iş ortamlarında arkadaşlık ve dostluk her zamanki kadar kritik.

Çalışanların becerilerinin iyi bir şekilde kullanıldığını hissettiklerinde daha mutlu oldukları bir sır değil, ancak bunun gerçekleşmesi için öncelikle ulaşmak istedikleri hedefleri anlamaları gerekiyor. Şirketler için bu, yalnızca hedeflerin tanımlanması ve açıkça ifade edilmesi değil, aynı zamanda çalışanların kendi işlerinin bu hedefleri nasıl desteklediğini anlamalarını sağlamak için iletişime bağlıdır.

Çalışanların artık yaptıkları işin, etki yarattığını hissetmek istediklerini gösteriyor. Aidiyet duygusu ve net beklentiler sırasıyla üyelik ve ustalık duygularını aşılıyorsa işletmelerin üçgende hitap etmesi gereken üçüncü nokta anlamdır. İnsanlar dünyada anlamlı bir fark yarattıklarını hissettikleri şirketlerde çalışmak isterler.

İşini seven insanlar her hafta zamanlarının çoğunu geçirdikleri yerle gurur duyarlar.

Bu, kuruluşun vizyonunu iletmekle başlar, ardından bunu işyerindeki herkesin paylaşabileceği çeşitli küçük yollarla hayata geçirmekle başlar. Misyon beyanı yalnızca bir şirketin web sitesinde yer almamalı. Çalışanlara, yaptıklarını neden yaptıklarının daha sık ve deneyimsel yollarla hatırlatılması gerekiyor.

Sosyalleşmek ve etkileşimde bulunmak için kullandığımız dijital araçlar ne olursa olsun, çoğumuz hâlâ yüz yüze destek ve tanınmaya ihtiyaç duyuyoruz. Aslında, basit bir teşekkürün birinin gününde yaratabileceği etkiyi, gelecekteki performansından bahsetmeye bile gerek yok, unutmak kolaydır.

Çalışanlar sorumluluklarının ne olduğunu bildiklerinde rollerinde kendilerini güvende ve rahat hissetme olasılıkları daha yüksektir. İnsanlar dünyada anlamlı bir fark yarattıklarını hissettikleri şirketlerde çalışmak isterler. Günümüzün çalışanının işini sevmek için istikrarlı bir işten, iyi ücretten ve yan haklardan daha fazlasına ihtiyacı var. İşi, gitmekten keyif aldıkları, önemli olduğunu düşündükleri şeyler üzerinde çalışabilecekleri ve daha sonra bu işi yaptıkları için kendilerini değerli hissedebilecekleri bir yer olarak görmeleri gerekir.

***Suç işleme özgürlüğü gibi aptalca bir açıklama olamaz. Olmamalı. Neden kurallara ihtiyacımız var? Toplumun ne olduğumuz, ne yaptığımız ve istediklerimizi nasıl elde edeceğimiz konusunda çok önemli bir rolü var. İçimizden gelen ya da zihnimizin arzu ettiği her şeyi yapamayız; kurallar tarafından durdurulur ya da kısıtlanırız. İnsanlar hala eski zamanlarda hayatta kalmayı mümkün kılan özellikleri arıyorlar, tehdit edildiğinde hayatta kalmak için savaşma içgüdüsü, bilgi alışverişi yapma ve sırları paylaşma dürtüsü. Uyulması gereken kuralların olmadığı bir durumla karşı karşıya kalırsak çoğumuz yapmamamız gereken şeyleri yapıyor olabiliriz. Örneğin, trafik ışıkları ile ilgili basit bir senaryoyu ele alalım. Bize rehberlik etmek ve kazaları önlemek için oradadır. Ancak bir gün trafik ışıkları çalışmıyorsa, bize yol gösterecek bir trafik ışığı olmadan sıramızın gelmesini mi bekleriz? Herkes her yönden hücum etmeye çalışıyor, bu da kaosa yol açıyor. Kurallar olmadığında çoğumuzun içsel olarak kendimizi düzenleyemediği fark edilir. Yine de çok azımız kimse izlemediğinde veya uyulması gereken kurallar olmadığında bile doğru şeyi yapabilir. Her zaman doğru olanı yapmak için bilinçli kararlar verirler kurallı veya kuralsız. Davranışları bir eksiklikten değil, kişisel gelişim arzusundan kaynaklanıyor veya motive ediliyor.

İnsanların da ahlaki değerleri vardır. Ahlaki eylemlere ilişkin normlar bir dereceye kadar bireyden bireye ve kültürden kültüre farklılık gösterebilir. Öldürmemek, çalmamak ve ebeveynlere saygı göstermek gibi bazı öngörülebilir normlar yaygın ve belki de evrensel olsa da. Bununla birlikte insan davranışlarına ilişkin değer yargıları tüm kültürlerde görülmektedir. Bu evrensellik birbiriyle ilişkili iki soruyu gündeme getiriyor: Ahlak duygusunun insan doğasının bir parçası olup olmadığı, genetik verilerimizin bir başka boyutu olup olmadığı ve etik değerlerin dini ve diğer kültürel gelenekler tarafından verilmek yerine biyolojik evrimin ürünleri olup olmadığı.

Gorillerin gücüne, kaplanların dişlerine, çitaların hızına ya da yılanların zehrine sahip değiliz. Yine de yüzyıllardır gezegeni ele geçirdik; yalnızca güzel zihinlerimiz sayesinde! Bizler, daha yüksek işleyen bilişsel yetenek nedeniyle bu durumdayız. Durumu analiz etmemize ve hayatı herkes için kolaylaştırmak amacıyla kolektif olarak bir dizi kural/norm oluşturmamıza olanak tanır.

Kabul etsek de etmesek de, hoşumuza gitse de gitmese de, gerçek şu ki, kurallara uymaya doğuştan programlıyız. Uygar bir toplum olarak kurallar olmadan var olamayız.

****Sonuç olarak, kendimden daha akıllı olana, daha duygusal olana oy verebilirim. Kendimi kandırılmış hissetmeyeceğim, önceden yalanını duymadığım olana oy verebilirim. Kazanmak veya kaybetmek önemli değil. Vicdanı olan rahat rahat oy bile vermeyebilir. Kimse kuralların az olduğu yerde kendi zekâsıyla kural uyduramaz. Zekâ para ile ölçülebilen bir durum değildir. Türkiye'de en zengin %1'lik kesim, ülkenin toplam servetinin dikkat çekici bir %40'ını kontrol ediyor. Zenginlik ve servetin oldukça yoğun bir şekilde bu küçük kesimde toplandı. Ne yapıyorsanız hakkını vererek yapın. Nasıl yaparsanız öyle devam eder. Toplam yaptıklarınızda sizin karakterinizi belirler. Sonradan özür dilemek zorunda kalmazsınız.