Anne-baba ve öğretmenler ne yapmalı?

Çocukların olumsuz davranışlarını ortadan kaldırmak için, anne-baba ve öğretmenler ne yapmalıdırlar?

Değerli kardeşlerim, hepimiz yetişkin olmamıza rağmen olumsuz davranışlara sahip iken, çocuklarımızın olumsuz davranışlarına maalesef tahammül edemiyoruz. Öncelikle biz yetişkinler çocukların yanında olumlu davranarak çocuklarımızın olumsuz davranmalarını engelleyebiliriz. Ama anne baba olarak olumlu davranmamıza rağmen, çocuklarda olumsuz davranış varsa, bu ya izlediği filmlerden, ya İnternetten, ya arkadaşlarından ya da yakın çevresinden kaynaklanır.

Olumsuz davranışı ilk gördüğümüzde eğer çocuğumuza sert davranırsak ve kızarsak, o davranışı pekiştirmiş oluruz. Yani kalıcı hale getirmiş oluruz. Bizim yanımızda belki yapmayabilir ama bizim olmadığımız yerde artarak devam eder.

Peki, biz bu durumda nasıl davranmalıyız? 

Tabii ki o yanlış davranışın çocuğumuza zararlarını tatlı bir dille, az, öz ve mümkün olduğu kadar kısa olarak anlatmalıyız. Buna 40 gün kadar devam etmemiz halinde o olumsuz davranışın geçtiğini göreceğiz.

Ancak arkadaş çevresini kontrol etmeliyiz. Onlardan kazanılan bir davranış, çocuk o çevrede bulunduğu sürece devam eder.

Olumsuz bir davranışı olumluya dönüştürmek çok kolay olmayacaktır.

Onun için çocuklarımızı 18 yaşına kadar yapıcı kontrol altında tutmalıyız. Onların her istediğini asla yapmamalıyız. Aksi takdirde doyumsuz ve şımarık bir çocuk elde etmiş oluruz.

Eğer çocuklarınızın davranışlarına tahammülünüz kalmadıysa geç kalmadan mutlaka bir uzman yardımı alın ve kendinizi iyileştirin. Geç kalırsanız olan size olur. Sizin hastalığınız çocukların umurunda bile olmaz. Çünkü onlar sadece kendilerini düşünürler. Sizi kaybettikten sonra belki kıymetinizi bilirler. Çoğu çocuk böyledir. İstisnalar kaideyi bozmaz.

Ancak 18 yaşına kadar tahammül eder de sağ kalırsanız, onlar sizin kıymetinizi anlarlar. Öncesinde kolay kolay anlamazlar ve sürekli şikayet ederler. Yani bu durum her anne baba için geçerlidir. Sadece kendi çocuklarınızın böyle olduğunu sanmayın ve rahatlayın.

Bazı anne ve babalar çocuklarının hiçbir olumsuz yönünden kimseye söz etmezler. Zannetmeyin ki onlar da sorun yaşamıyorlar. Yaşıyorlar ama kimseye sözünü etmeyerek en iyisini yapıyorlar.

Saygılarımla.