Zulmün ömrü az, gölgesi kısadır
Gün doğuyor, gün batıyor, mevsimler de değişiyor, değişmeyen tek şey varsa o da Müslüman ahalinin üzüntülü bir hayatı. Evet takip ettiğimiz her ülkede Müslümanlar eziliyor. Uzaklara gitmeden Keşmirli Müslümanlardan konuşalım. Hint-Pak çatışmasından dolayı Keşmir'deki Müslümanlar çile çekiyor. Kendi evi olmasına rağmen evsiz, kendi işi olduğu halde işsiz, perişan ve çoluk çocuktan ayrılık bir hayat yaşıyorlar. Tȃ Keşmir'den hiçbir haber alamıyoruz belki daha da güvensiz, itibarsız ve vahim durumlarda yaşıyormuşlar. Biz onların tekrardan rahatlığa kavuşacağını umuyoruz.
Çünkü yaşamı sürdürebilmek için para, yemek ve en önemlisi de can güveni şarttır. Aksi takdirde insan yaşayamaz. Ve Keşmirliler günümüzde saydığımız her şeyden mahrumlardır.
Doğal olarak her insan keyfine göre yaşamak ister ve yaşar fakat bir Keşmirli hiçbir zaman huzurlu ve mutlu bir hayat yaşayamamış diye düşünüyorum. Çünkü çocukluğumdan beri hep Keşmir Keşmir duydum ancak Keşmirlileri sevindirecek bir övgü bir takdir hiç duymadım. Fakat konu bir menfaat olsa herkes kalkıp hakkını Keşmir'de arar. Hindistan'ın muhtelif eyaletinin işçileri, fabrikatörleri ile turizm sektörüyle ilgilenenlerden her biri emeğini orada görmüş. Yıllar Keşmir, onlara ev sahipliği yaparak her türlü ihtiyaçlarını karşıladı. Hindistan'ın turizm sektörünü de güçlendiren Keşmir bölgesidir. Meyvelerin çoğu Keşmir'den Hindistan'a getirilir. Tabi ki bunlar karşılıktır. Keşmir halkı da menfaatini görmüş olmalı lakin bugünkü durumlara hak etmeyen Keşmirlileri böyle bir hayat yaşatma hakkı kimsede olmamalı.
Yeryüzünde CENNET denilecek yer cehenneme dönüşmüş. Yurt dışında okuyan Keşmirli öğrenciler ya da aileler eş dost, akrabalarıyla irtibata geçemiyor. Teknoloji çağında yaşamalarına rağmen biri diğerinden habersiz. Ne internet ne de normal telefon görüşmeleri. Son günlerde mobil internet servislerinin açılması söyleniyor ama ne kadar da doğru olduğunu bilmiyoruz. Çünkü hala insanların birbiriyle iletişim kurmakta zorlandığını duyuyoruz. Peki, diyelim ki artık insanlar rahatça birbiriyle görüşebiliyor. Dışarı da çıkabiliyor. Çocuklar da okula gidip geliyor vs.
Her şey yolunda diyelim yine de bir soru beni rahatsız ediyor. Soru ise korkunç bir trajedi yaşayan Keşmirliler her şey unutup tekrardan hayatını nasıl sürdürebilecekler. İkincisi, onları yaşattığınız bu acıların gidermesi için siz (Hint devleti) ileride ne yapmayı planlıyorsunuz. Üçüncüsü, Size olan güvenini tekrardan nasıl kazandıracaksınız gibi birtakım sorular olacak size ve cevapsız kalacağınızdan da eminim.
Keşmir kararıyla ilgili bazı vaatlerde bulundunuz. Mesela, Keşmir'de iş imkanı artılacak, Üniversiteler açılacak, terör örgütleri tasfiye edilecek, seçimlerde 'yardım' adına para dağıtan rüşvetçiler tutuklanacak artık kimse milleti kandıramaz hele Keşmirlileri. Onlar bizim canımız ciğerimizdir gibi gibi söz üstüne söz verdiniz. Hepsi değil de bunlardan birkaç tanesi bile söylediğiniz gibi yaparsanız biz yine minnettar kalırız ve hepsi yapsanız ne ȃlȃ! Biz de dört gözüyle Keşmirlilerin rahatça yaşamalarını bekliyoruz ve sizin niyyetiniz de bu olmalı unutmayalım ki "Zulmün ömrü az, gölgesi kısadır".
