Her şey güzel giderken!
Ligde son 7 maçta alınan 5 galibiyet ve küme hattından uzaklaşma, kupada ise namağlup gruptan çıkıp yarı finale yükselme, tüm şehrin havaya girmesi ve herkesin finali ve kupayı düşünmesi..
Ne kadar güzel gidiyordu meğer her şey..
Ta ki kupada alınan rezil, utanç verici, herkesi hayal kırıklığına uğratan o ağır mağlubiyeti tadana kadar…
Neden böyle oldu diye sorarsanız sebepleri çok da zor değil aslında. Haftalardır defansta kurulan kurguyu bozan, gol yemeyen Konyaspor havasını bir anda dağıtan, tam da istediğimiz 11 i bulduk dediğimiz anda devreye girip her şeyi bir anda mahveden Recep hocanın kişisel fantezileri bizi hüsrana uğratan sebepler oldu diyebiliriz.
Yahu ! Kaç maçtır oynamayan ve takımın ahengini bozan Nikola’nın bu maçta ne işi var ? Bazoer bu maçta neden yoktu ? Her hafta oraya monte ettiğin Pedrinho neden 11 başlamadı ve en önemlisi de sen neyi kafandan kurgulayıp Galatasaray’a karşı önde basarak başladın diye sormazlar mı adama ? Biz Beşiktaş’a karşı nasıl 9 kişi galip geldik hiç düşündünüz mü ? Ne oynadığını bilen, ayakları yere sağlam basan oyuncular ile ayağa pas yaparak, haddini bilerek oynayarak ve en önemlisi de tam motivasyon ile iki oyuncular iki kişilik akıllı oynayarak galip geldik. Tamam Galatasaray elbette daha zor bir rakip ancak bile bile lades olmak içimizi yakıyor.
Keşkelerle, vahlarla, tühlerle elimize bir şey geçmeyeceğini hepimiz biliyoruz ancak koca bir şehrin adeta bu maçla hayalleri yıkıldı. Belki de finale kalsak ve kupayı alsak kulübü hem maddi, hem manevi, hem psikolojik, hem birliktelik anlamında önümüzdeki sezon için çağ atlatacaktık. Bunun farkında olarak hazırlanıp ona göre bir maç çıkarırız demiştik ama maalesef her şey tam tersi oldu. Burada Recep hoca sorumluluğu da aldı zaten ama bunun bir bedeli olmalı elbette. Gemiyi limana sağa sağlim yanaştırıp sezon sonu birbirimizi üzmeden vedalaşmak olmalı bunun bedeli..
Bir teknik direktörün benim gözümde gerçekten teknik direktör olabilmesi için büyük finalleri iyi yapabilmesi gerekir. En önemlisi de vizyonu geniş ve kendi içerisinde sağlam bir misyonu olması gerekir. Bir oyun sistemi, bir oyun aklı, B-C planları olması gerekir. Ama ben Recep Uçar’da bunları tam manasıyla göremedim. Bir Aykut Kocaman asla olamaz mesela. Çünkü bir oyun sistemi de yok. Belki sıkıcı bir futbol izlettirmiyor ancak istikrarlı değil ve bir anda tüm ezberleri bozup bu adam bu takıma ne yapmaya çalışıyor dedirtebiliyor..
Konyaspor’un bu sezon sağa sağlim ligde yerini sağlamlaştırıp bir an önce gelecek sezonu şimdiden düşünmeye başlaması ve mesela Nikola, Keyta, Aleksic tarzında oyunculardan da bir an önce kurtulması lazım. Gelecek sezonun planlaması yapılırken de transfer yasağının kaldırılıp uçup kaçmadan gerekirse birkaç iyi oyuncumuzu da satarak kasayı biraz rahatlatmamız lazım. Ama en önemlisi de sezon başlamadan vizyonu sağlam bir hoca ile anlaşılması lazım. En önemlisi kesinlikle bu. Bu saatten sonra da bunları düşünmekten başka çaremiz de yok.
Her şey güzel giderken şunları konuşmak içimi yaksa da hayat devam ediyor. Ne hayaller kurduk ve ne oldu ? Tabiki futbolda yenilmek de var yenmek de ancak bu şekilde yenilmek bize çok koydu…
Şimdi önümüzde basit gibi görünen ama takıma ve şehrin yüzüne bir su serpecek Adana Demirspor maçı var. Aslında çok da kolay olmayacak çünkü psikolojik anlamda şu an çöktük. Bir anda toparlanmak saha içinde golü erken bulma ile olur. Onu da bir an önce bulup bu maçta trafik kazası yapmadan ligde artık yerimizi sağlamlaştırmalı ve önümüzdeki haftalarda kabus görmemeliyiz.
