HAYDİ ÖĞRETMENİM (trafik kazasında vefat eden öğrencim için)
Haydi öğretmenim,
Beraber söyleyelim şarkımızı.
Ağrı Dağından başlayalım.
Bahar olsun ama Nisan olsun,
Tut ellerimden, gelincikler toplayalım
Harran beklesin bizi,
Nemrutta güneş doğsun.
Haydi öğretmenim
Beraber söyleyelim şarkımızı,
Yağmur ne zaman yağar, kar ne zaman
Nasıl beslenir yunuslar, kuşlar nasıl uçar?
Sorarsan daha, atılayım yerimden,
Sen yine bana “bahar gözlü” de,
İzin aldın mı, hani havada parmaklar,
Ben güleyim, sevineyim
Söylensin şarkılar.
Haydi öğretmenim
Beraber söyleyelim şarkımızı.
Çanakkale içinde aynalı çarşı,
Yüreğimizde buruk bir coşku,
Ruhumuz tarihe dönük
Bir daha anlat o şanlı destanı
Annem duymasın ama
El ele yürüyelim düşmana karşı.
Haydi öğretmenim,
Beraber söyleyelim şarkımızı
İçimizde evren, dersimiz hayat bilgisi
Resmini yapalım şehrin,
Yeşilinden görünmesin evleri.
Bilirim sokak çocuklarına kıyamazsın
Bizden az sevmezsin onları.
Haydi öğretmenim,
Beraber söyleyelim şarkımızı.
Sınıfınla birlikte, tüm okul
Ve tüm şehir
Dünya çocukları sonra, Dünya insanları
Sevginin şiirini yazalım
Ve okuyalım
Sen çalarsın sazımızı.
Sonra
Sonra öğretmenim,
Elim bir trafik kazası
Bahar gözlünü vurdular,
Bahar gözlüne kıydılar.
Oysa tutmuştum sözünüzü
Hatırlamıştım;
Kırmızı elmaları yemek için,
Yeşil çimenlere basarlar.
Tüm ışıklar yeşildi öğretmenim,
Yolum açıktı, henüz bahardı,
Çiçeği açmamış dallarım vardı,
Elinizi öpmek için vaktim vardı.
Işıklar söndü öğretmenim,
Karanlıktı…
Haydi öğretmenim,
Sustunuz, sınıf sustu,
Sizi ağlarken hiç görmedim
Kim söyler şimdi şarkımızı,
Kim çeker kahrımızı,
Kim sizin kadar güzel söyler adımızı?
Geç kalmışım yine, sıram boş kalmış
Ölüm bu kadar yakın mıymış?
Haydi öğretmenim
Ben sustum,
Sen söyle şarkımızı.
