Bayram ruhu

Bayramlar insanlara hem manevi hem de sosyal açıdan pek çok şey katar. Birlikteliği ve aile bağlarını güçlendirir. Aile üyelerinin bir araya gelmesini, hasret gidermesi, geçmişi yad etmesi, bir anlamda aile içindeki sevgi ve dayanışmayı pekiştirir. İnsanları daha sabırlı hoşgörülü paylaşımcı yapar. Aynı zamanda geçmişin hatırlanmasına, değerlerin yaşatılmasına da katkı sağlar. Nesilden nesile aktarılan bir kültürün parçası olan bayramlar, insanlara huzur, mutluluk, sevgi, aidiyet duygusu kazandırır. Bayramda herkes birbirine iyi dileklerde bulunur, dargınlar barışır. İnsanlar hatırlanır, yalnız kalınmaz. Herkesin bir araya gelip, birbirine elini uzatması, sofraları paylaşması, yardımlaşması, insanların birbirine daha da yakınlaştırır. Çocukluk yıllarındaki bayramlar gerçekten çok güzel ve özel olurdu. O zamanlar her şey daha neşeli ve daha heyecanlıydı. Bayram sabahı, yaşanan tatlı telaş,... Dört gözle babamızın bayram namazından dönmesini beklerdik. O kadar erken saatte giyinip, bayramlıklarımızı giyer kardeşlerimizle birlikte el öpmek için sıraya girerdik. Önce anne ve babamızın bayramını kutlar sonra dedemlere giderdik. Teyzelerim, eniştelerim, teyze çocukları anneannem, dedem… O kadar güzel olurdu ki! Çok eğlenirdik. Kahvaltı sofrası çok renkli olurdu. Tek sofraya sığmazdık. İki bazen üç sofra kurulurdu. Sohbet, muhabbet içinde yapılırdı. Bayram harçlığı, bayram şekerleri, bahçede oynanan oyunlar, gelen misafirler, dökülen kolonyalar, tutulan şekerler... Derken dolu dolu yaşanan, bitmesini istemediğimiz bayram günleri sakin sakin, yavaşça, keyifle yaşanırdı. Bayramlar, sevdiklerinle bir araya gelmenin, bir şeyler paylaşmanın, geçmişi hatırlamanın bir fırsatı olarak değerini korumaya devam ediyor.