Ve Yeni Haber’e Veda Günü Geldi
Evet, bu bir veda yazısıdır, doğru okuyorsunuz. Şair ne güzel söylüyor:
Hoşça kalın
dostlarım benim
hoşça kalın!
Sizi canımda
canımın içinde,
kavgamı kafamda götürüyorum.
Hoşça kalın
dostlarım benim
hoşça kalın...
Resimlerdeki kuşlar gibi
dizilip üstüne kumsalın,
mendil sallamayın bana.
İstemez...
Ben dostların gözünde kendimi
boylu boyumca görüyorum...
A dostlar
a kavga dostu
iş kardeşi
a yoldaşlar a..!!.
Tek hecesiz elveda...
Geceler sürecek kapımın sürgüsünü,
pencerelerde yıllar örecek örgüsünü.
Ve ben bir kavga şarkısı gibi haykıracağım
mapusane türküsünü.
Yine görüşürüz
dostlarım benim
yine görüşürüz...
Beraber güneşe güler,
beraber dövüşürüz...
A dostlar
a kavga dostu
iş kardeşi
a yoldaşlar a..!!.
ELVEDA..!!.......
Ne yapayım işte benim durumumu en iyi Nazım Hikmet özetlemiş, ondandır onun şiirini aldığım, elbette mahpushaneye gitmiyorum ama veda işte...
Neyse biz veda konumuza dönelim, 01.10.2012 Yılında Yeni Haber Gazetesi yayın hayatına başladı. O günden beri biliyorsunuz hiç kesintisiz ben Yeni Haber Gazetesinde yazıyorum.
Biraz saçma gelebilir ama ben yazmayı da dava olarak görüyordum. Aslında yalan söylemeyeyim, Konyalılarla konuştuğumda, “Dava” kavramını genel de çoğu anlamadığı için, bakıyordum beni de anlamıyorlardı, birçoğu da belki numara yaptığımı zannediyordu.
Paralel yapı ile mücadelem de dava içindi, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a bağlılığım da, Davutoğlu Ahmet Hocamızın arkasından yürümemde dava içindi.
Ve bizim davamızın sahibi, “Ol Deyince Olduran” olduğu için de doğrusu bir sorun yaşamıyorum, takdir neyse kabulümüz. O’nun Doksan Dokuz İsmini tespihe devam, durmak yok yürüyeceğiz.
Sevgili Okurlar, kıymetli dostlarım ben Yeni Haber Gazetesinde misyonumu tamamladığımı düşünüyorum. Konya’da etkin, güzel bir gazetede oldu artık Yeni Haber. Artık Yeni Haber Gazetesi başarılı bir şekilde yolculuğuna devam edebilir. Kim bilir başka bir zaman diliminde tekrar Yeni Haber’de görüşür kavuşuruz.
Peki, gazeteciliği mi bırakıyorum?
İnanın bilmiyorum, bana sorarsanız gazeteciliği bırakmak istiyorum. Şuan tek gerçek Yeni Haber Gazetesini bıraktığımdır, bunun dışındakiler tamamen Rabbimizin takdiri ve biliyoruz ki, O’nun kahrı da hoştur, Lütfû da hoştur. İnşa Allah bize lütfûndan verir. Bilmiyorum belki başka bir mecrada yine buluşuruz, bunlar biliyorsunuz nasiptir.
Şimdilik diyebileceklerim bunlar.
İleri de belki Yeni Haber Gazetesindeki yazılarımı bir kitap olarak da yayınlarım, şöyle dönüm baktığımda, kendimin yazdığı ve yanlış bir yazı dediğim yazı sayısı inanın bir elin beş parmağını geçmiyor. Bunların bazıları için özür de diledim yazılarımda ama bazıları da öylece kaldı, belki böylesi daha hayırlıdır, düşüncesi ile.
Art niyetli değildim, bilerek ya da isteyerek kimseye kötülük yapmadım ama biliyorum ki yine de birilerinin bana hakkı geçti.
Ben herkese hakkımı helal ediyorum.
Sizlerinde, hem çalışma arkadaşlarımızın, hem de okurlarımızın bana hakkını helal etmesini rica ediyorum.
Allah’ın (C.C.) adı ile başlamıştık, yine öyle bitirelim…
Allah’a emanetsiniz.
Kalın sağlıcakla…
Hak Dost Allah, diyerek…
