Mezuniyet
Kıymetli okurlarım 5 Temmuz Cuma günü ortanca oğlanın mezuniyet törenine gittik. Niğde’deki Ömer Halis Demir Üniversitesi Elektrik Elektronik Mühendisliğini bitirdi. Bu üniversite bitirdiği üçüncü üniversite oldu. Anadolu Teknik lisesinden sonra 2 yıllık Haberleşme teknisyenliğini bitirdi. Daha sonra 4 yıllık işletme okudu. Şimdi de 4 yıllık Elektrik, Elektronik Mühendisliği çocuğun ömrü okumakla geçti. Askerliğini de yaptı, şimdi hayata atılmaya hazırlanıyor.
Bu yazıyı yazmaya başlamadan acaba Türkiye de kaç üniversite var diye araştırdım. Türkiye de toplam da 203 üniversite varmış. Bunun 130 adedi devlet üniversitesi, 73 adedi de vakıf üniversitesiymiş.
O gün Niğde’de mezuniyette konuşmalarda 2019 yılında 500 tane mezun verdiklerini söylediler. Kendimce bir hesap yaptım. 1 üniversite 500 mezun verirse 203 üniversite 101500 mezun verir. Küsüratını bırak 100 bin mezun demek. Peki bu 100 bin üniversite mezunu ne iş yapacak? Nasıl iş bulacak? Nerede çalışacak?
Benim oğlan mezuniyetten geldiği günden beri her yere müracaat ediyor. Henüz hiç birinden haber yok. Devlet iş vermiyor, özel sektör de para vermiyor.
Devlet dairesine girenler emekli olmuyor. Bendeniz 1984 yılında 1 hafta maliyede çalışmıştım. Ben özel sektörden emekli olalı 10 yıl oldu. Benimle maliyeye işe girenler halen yerlerinde oturuyorlar. Benim oğlan Türk Telekom’a müracaat etti, Onlar Konya olmaz demişler.17 adet mühendis var hiç biri emekli olmuyor, onlar emekli oluncaya kadar yer açılmaz demişler. Peki bu üniversiteyi bitiren gençler nerede iş bulacak, nerede çalışacaklar. Çocuklar 3er 4 er üniversite bitiriyorlar, iş bulamıyorlar.
Devletin bu işe acil bir çözüm bulması gerekiyor. Devlet kendi çalışanları emekli etmenin bir yolunu bulmalı. Devlet olarak sen çalışana çalışırken 5 bin lira maaş verir. emekli olunca da 2 bin liraya düşürürsen tabi hiç kimse emekli olmaz. Adam oğlan everecek, kız gelin edecek çok para lazım. Ya çalışırken 5 bin lira vermeyeceksin, ya da emekli olunca yarıdan aşağı düşürmeyeceksin. Devletin bunun bir orta yolunu bulması lazım. O zaman günü gelen koltuğunu boşaltır, gençlere de yer açılmış olur. Üç üniversite bitirmiş gençler de evde oturmak zorunda kalmazlar. Vatana Millete hizmet ederler. Gençler bizim geleceğimiz demekle olmuyor, gençlere iş, aş ve eş vermek lazım.
ALLAH tüm gençlerimizin yolunu ve bahtını açık etsin Amin. Selam Ve Dua İle.
Not:Dört yıl boyunca Niğde’de oğlumla yakından ilgilenen ve mezuniyet günü bizi evinde ağırlayan Kitapçı Cafer Bey’e ve ailesine teşekkürlerimi sunarım.