Doğrusu Bu Mu ?

İntihar dam yaralama, aile faciaları, trafik kazaları ve yangın haberleri hiç eksik olmaz gazetelerden, televizyonlardan. İbretle bakıldığında üçüncü sayfa haberleri toplumsal hayatımız ve aile ilişkilerimiz konusunda çok ciddi bir uyarıcı olma özelliği taşıyor. Ama çoğu zaman bizim başımıza gelmediği için şükreder ya da içten içe garip bir rahatlama duyarız bu tür haberleri okuduğumuzda. Halbuki asıl olan insanların hangi hatalar yüzünden böylesi büyük acılar yaşadığını görebilmek ve okuduğumuz, günler boyunca haber bültenlerinde izlediğimiz olaylardan dersler çıkarabilmek. Geçtiğimiz aylarda medyanın günlerce gündeminden düşürmediği intiharlar da bu açıdan son derece önemli bir olaydı.

Çözüm Nerede Peki?

Anne baba sevgisi onlara bağlılık elbette her evlatta fıtraten var olan hasletler. Anadolu geleneğinde evlada olan düşkünlük ve evlatların da yeni bir yuva kursalar da aileleriyle kuvvetli bağlarından vazgeçemeyişleri aile kurumunun her geçen gün daha da yozlaştığı bir ortamda çok büyük önem taşıyor. Ama anlaşılan o ki aileler zaman zaman bağlılık ve bağımlılık arasındaki dengeyi tutturamıyorlar. Hangi anne baba istemez ki ahir ömründe evlatlarının yanı başında olmasını, her daim maddi manevi desteğini göstermesini? Bu elbette her evladın da görevi…

Burada dikkat edilmesi gereken en önemli nokta belki de anne babaların çocuklarını yetiştirirken onları birer mülk gibi görmemeleri, birer birey olduklarını hissettirmeleri. Ebeveynler çocuklarını birer proje ve yatırım aracı gibi gördüklerinden yaşlandıklarında da kendilerine bakmaları gerektiğini düşünüyorlar. Bu yüzden de alabildiğince kendilerine bağımlı evlatlar yetiştiriyorlar. Gideceği okuldan, seçeceği mesleğe, evleneceği kişiden, oturacağı semte kadar her konuda çocuklarına neredeyse hiçbir söz hakkı tanımayan, özgüven kazandırmak yerine sürekli kendini yetersiz hissetmelerine sebep olan o kadar çok aile var ki… Böyle ailelerden yetişen çocuklar da yetişkin olduklarında karşılarına çıkan sorunlarla baş etme konusunda çoğu zaman yetersiz kalıyorlar. Sürekli ailelerin koruması ve müdahalesine alışık olduklarından çoğu zaman kendi başlarına karar almaktan bile korkar hale geliyorlar.

Doğrusu bu mu sizce? Olaya bir de bu açıdan bakmanızı ümit ediyorum ..Dua ile