BUZ KESMİŞ BİR KALPTEN

İnsanlar ölüyor! Ağıtlar yükseliyor göklere. Bir anne haykırıyor, oğlum nerede diye. İnsanlar ölüyor! Niçin öldükleri belli bile değil. İhmal veya cinayet ne fark eder ki. Bir anne ağlıyor hem de ne ağlamak, bütün annelere yetecek kadar ağlıyor, diğer anneler ağlamasın diye. İnsanlar ölüyor! Biz sadece izliyoruz, gözümüzün önünde kayan bir yıldız gibi. Babasız kalıyor yuvalar, eşsiz kalıyor kadınlar. Umutlar, hayaller tükeniyor, hayatlar tükeniyor. Oyuncaksız kalıyor çocuk elleri ve ekmeksiz. Babalar ölüyor! Kapısız kalıyor evler. Savunmasız ve soğuk. Bir kadın haykırıyor, nerede kocam diye. Kocalar ölüyor! Aşksız kalıyor kadınlar, sevgisiz kalıyor. Sığınakları yok oluyor. Yapayalnız kalıyor bir zamanlar şarkılar söylediği evde. Evler ıssız, soğuk kalıyor. Nerede evleri sesleriyle dolduran babalar, eşler, oğullar? Evler ölüyor bir bir. Betonlaşıyor aslına dönüyor. Onu ev yapan parça kopmuş. Evler çaresiz kalıyor ve buz kesiyor duvarlar. Bir anne haykırıyor yine, ama ne haykırma evladım nerede evladım nerede diye. Şehir donuyor, dünya donuyor. İnsanlar ölüyor!

Aslında ölen bizlerken… Ölüyoruz bir bir. Yaşayan, et parçasından başka bir şey değil. Ruh ölüyor, vicdan ölüyor. Sahip olduğumuz şey bir kalp değil artık nefes almamızı sağlayan bir et parçası. Buz tutmuş bedenlerimiz. Babasız çocuklara dokunamıyoruz, ellerimiz katılaşmış. Başlarını okşamaya kalkışsak paramparça olacak küçücük yavru. Ölüyoruz nefes alarak, ölüyoruz kalbimiz ata ata, ölüyoruz göre göre... Hayat diyoruz, yaşam diyoruz kendimiz olmayan şeyleri sahipleniyoruz, küçücük bir eli sahiplenmemiz gerekirken. Buz kesmiş bedenimizin kölesi, aşağılık cariyesi oluyoruz. Düşünce mi eskilerden kalma bir efsane. İnsanlar ölüyor! Elleri bir bir kayıyor ellerimizden. Tutamıyoruz onları buz kesmiş ellerimizle, kayıp gidiyor ellerimiz arasında oğullar, kocalar, babalar… Bir çocuk tutuyor yakamızdan, bir anne, bir kadın. Bakamıyoruz gözlerine. Baksak gözlerine yakacak bizi kül edecek. Korkuyoruz ve izliyoruz onların ölümlerini. İnsanlar ölüyor! Biz her gün ölürken…

Vesselam…