Fenerbahçe maçının 0-0 sonuçla bitmesi, Konyaspor’un ligde kalması açısından büyük önem taşıyor.

Kadroyu gördüğümüzde, Omerovic’in kadrosundan çok farklı olmadığı, orta sahada Oğulcan, kanatlarda Ndao ve Uğurcan, defansta da Uğurcan ve Ahmet Oğuz aynı anda yer aldı. Ali Çamdalı’nın yaptığı işin doğru sonuçlandığını gördük. Çünkü Fenerbahçe neredeyse hiç pozisyona giremedi. Bunun yanı sıra Konyaspor’un oyunu yavaşlatma, rakibi sürekli ortadan hücum etmeye zorlaması da etkendi. Olağanüstü bir taraftar desteği vardı. Hiç susmayan taraftar, itici güç olarak en önemli motivasyon aracı oldu.

Fenerbahçe açısından ikinci yarı beklenen Batshuayi, Mert Hakan değişikliği görüldü. Bir süre sonra gelen sakatlıklar aslında Fenerbahçe için ne kadar şansızsa, Konyaspor için daha sürükleyici oyunun kesintiye uğramasına yol açtı. Oyuna zihin olarak hazır futbolcular yerine, hazır olmayan oyuncularla devam etmesi Fenerbahçe’nin, atak sürekliliğini de engelledi.

Buna rağmen İsmail Kartal, hücumcu gücünü arttırıp, son dakikalarda Serdar Dursun’u da aldı. Pozisyon bulmaya çalıştı. Açıkçası birkaç pozisyon da buldu. Ama Konyaspor defansı tüm birimleriyle günündeydi ve Fenerbahçe forvetlerine gol izni, bazen şut izni bile vermedi.

Motivasyonu tam, organizasyon yeteneği güçlü bir takımı gördük. Bu maç Konyaspor’un ligde kalmasıyla alakalı bütün umutlarını yeşertti. Önüne daha net bakmasını sağladı. Şampiyon yarışışında da Fenerbahçe büyük bir yara aldığı için, Galatasaray’ın Konya’ya şampiyon olarak gelmesi puan almamızı daha rahat hale getirecek diye düşünüyorum.

Kayseri ve Samsun maçları aslında Konyaspor’un 4 puanı alabileceği maçlar kategorisinde yerini aldı. Bunu alabilecek potansiyeli ve gücü var. En önemlisi de Ali Çamdalı’nın takıma verdiği heyecanın bundan sonra sürecek olması inancı. Bu sadece bu yıl için değil, gelecek yıla da ilk işaret olabilir.