“Yalnız Rabbine yönel”
“Boş vakitlerinde neler yapmaktan hoşlanırsın?” sorusu kadar boş bir söz duymadım hayatımda. Böyle bir vakti olur mu insanın, olmalı mı, neden olmalı ya da olmamalı, hangi vakit boş vakit olarak değerlendirilir? Bu sorulara cevap aramak ve bulmak gerekir.
Zaman o kadar değerli ki bizim için, hiçbir ânı tekrar yaşama durumumuz yoktur. Her an bir ilktir, her nefes bir diğerinin aynı değildir. Kalp atışlarımız belirli bir ritimde ilerler, yalnız bir atış diğeriyle eşdeğer değildir. Her atış sona doğru bir geri sayımdır. Geri sayımlarda gerilim müzikleri çalar ya, ömrümüz boyunca geri sayım devam ederken çalacak müziği kendimiz belirliyoruz.
Boş vakit, eğer işimizden arda kalan vakitse, olan var olmayan var. Geçen hafta meclisteydim, milletvekillerimiz gece yarılarına kadar görüşmelere katılıyorlar. Danışmanları neredeyse her gün iki ya da üç saat uyuduklarını söylüyorlar. Hani bazıları rahat koltuklarında o kadar para alıyorlar, çalışacaklar tabi diyorlar ya, yapılan fedakarlıkları göremiyorlar. Belki çocuklarıyla vakit geçiremiyorlar bu ülke hep bir adım önde olsun diye. Konuşmak çok kolay da, icraat başka bir şey; önem, özen, özveri ister.
Bir dakika boşluk olmayan programları olup da ne Allah’a ne de kula yarar iş yapmayanlar vardır. Zaman fakiri olduklarından şikayetlenirler. Bir bakarsınız yaptığı işlere, tutulacak yeri yoktur; ama zamanı da yoktur. Bunların vakti boş değil de nedir?
Hayat akışı içinde o an çok istekli davranmayıp ilerde yaparım diye ertelediklerimiz var bir de. Oysa hayatın her günü her yılı kendi meşakkati ile gelmekte. Ve o ertelenen şey ertelene ertelene unutulmakta ya da önemini yitirmekte.
Diğer taraftan Peygamberimizin sözü kulağımızı çınlatmalı belki lafın tam da burasında: “İki günü eşit olan ziyandadır.” Dinin; insanı, medeniyeti geride koyduğunu düşünenlere ne demeli peki? Bu hadise uzun uzun bakıp tefekkür etmek lazım. Bize gösterilen hedef ne? Din bize boş zaman tanıyor mu? Cevabın hayır olduğunu bu hadis ifade ediyor.
Yorulduğumuz vakit, bir işten artık o işte ilerleyemeyecek kadar bunaldığımız vakit ne yapacağız peki? Yine din veriyor cevabını: “Her zorluk ile beraber bir kolaylık vardır. Gerçekten zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır. Boş kaldın mı hemen başka işe koyul. Yalnız Rabbine yönel.” Ayetler açıkça hem müjdeyi veriyor hem yolu gösteriyor aslında.
Ayetin sonundaki uyarı ise hayatımızı şekillendirecek nitelikte. Çünkü boş vakitler şeytan işlerine, kötülüğe kayması en kolay vakitler aynı zamanda. Nitekim masivadan sakınmak deyimi ve bu minvaldeki hayat görüşü büyüklerimiz tarafından ısrarla vurgulanmıştır. Onlar, kendileri için bunun duasını ederken bize de bunu tavsiye etmişler.
Boş vaktin kötülüğe kapı aralamaması için: “ Yalnız Rabbine yönel” uyarısı yapılıyor. Müslümanın boş vakti olmayacağı, işleri bittiği anda yönünü döneceği yer, ayetlerin veciz ifadesi ile hayat bulmuştur. Tüm bunların ardından bize hayatımızı dolu dolu yaşamak ama hakikaten doldurarak, hakikatle doldurarak yaşamak kalıyor. Güzel işler planlamaya hemen başlayalım o halde: Kendimiz ve ümmet için…
