Vatan, kahraman ecdadımızın her karış toprağını kanlarıyla sulayarak bizlere emanet ettikleri topraklardır. Üzerinde hür ve bağımsız olarak yaşadığımız uğruna can alıp can verdiğimiz, üzerine şiirler yazdığımız, kimi zaman türküler kimi zaman da ağıtlar yaktığımız toprak parçasıdır. Bizler biliyoruz ki her toprak parçası vatan değildir.  Mithat Cemal Kuntay’ın “On Beş Yılı Karşılarken” adlı şiirinde dile getirdiği gibi,

“Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır,

Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır.”

Bizim vatanımız Anadolu toprakları, uğrunda en çok şehit verilen toprak parçasıdır. Çünkü vatanımız Anadolu, 1071’de Sultan Alparslan’ın Malazgirt’te Romen Diyojen’le yaptığı meydan muharebesinden başlayarak günümüze kadar gelen asırlar boyunca, uğruna binlerce kahraman askerimizin şehit ve gazi olduğu, her karış toprağının şehit kanlarıyla sulandığı, sınırlarının adeta ecdat kemikleriyle çizildiği yerdir.

Necip milletimizin şerefli tarihi, kahraman ordularımızın dünya savaş tarihine altın harflerle yazdırmış olduğu eşsiz zaferlerle doludur. Malazgirt, İstanbul’un Fethi, Çanakkale ve daha niceleri… Bugün kahraman ordumuzun Barış Pınarı’nda, Elbab’da, Gabar’da. Tendürek’te, Cudi’de ülkemizin içinde ve dışında yürüttüğü başarılı operasyonlar da tarihin tekerrüründen ibarettir.

1914 yılının 15-22 Aralık tarihleri arasında, Sarıkamış yakınındaki Allahuekber dağlarında, Kars’ı Ruslardan geri almak için harekâta katılan binlerce askerimiz donarak şehit oldu. Başkumandan vekili Enver Paşa savaş meydanında püskürttüğü Rusları hiç beklemedikleri bir yerden, Allahüekber dağlarından aşarak tamamen ortadan kaldırarak Kars’ı yeniden vatan topraklarına katmayı hedeflemişti. Allahuekber dağlarının yer yer 2-3 bin rakımlı geçitlerinde ısı -30 dereceye kadar düşüyordu. Türk askerlerinin büyük bölümü ise sıcak bölgelerden gelmişti ve üzerlerinde yazlık üniformalar vardı. Türk ordusu düşmanı püskürtmüş ancak soğukla mücadelesini maalesef kaybetmişti. Bu hazin durum milletimizin ciğerini yakmış, tenini üşütmüştür.

Bu vesileyle Sarıkamış, mazisi destanlarla anılan Türk milletinin vatan ve mukaddesat uğruna adanmışlığının ve cesaretinin ete kemiğe büründüğü yerdir. Tıpkı Malazgirt’te, Çanakkale’de, Sakarya’da, Dumlupınar’da ve daha nice cephelerde olduğu gibi arkalarına bakmadan, geri dönmeyi akıllarından bile geçirmeyen kahramanların destansı mücadelesinin verildiği yerdir.

Sarıkamış, üzerlerine kar, kabirlerine nur yağan kahraman şehit dedelerimizin kurşun atmadan elleri tetikte donarak şehit oldukları yerdir.  Sarıkamış, tam 107 yıl önce gönül dağımıza karların yağdığı tarihin en soğuk günüdür. Sarıkamış, korkusuzca ölüme yürüyen kardan kefenlere bürünen, buzdan tabutlara sarılan vatan topraklarının zirvesinde şehadete kanatlanıp abideleşen kefensiz şehitlerimizin vatan topraklarını bizlere emanet ettiği yerdir.

Bugün bizlere düşen görev gençlerimizi Malazgirt,  Sarıkamış ve Çanakkale ruhuyla yetiştirmektir. Ruhları şâd mekânları cennet olsun.

Selam ve dua ile…