Bu sene Şeb-i Arus’la ilgili yazıp yazmamak arasında gidip geldim uzun süre.
Çocuk yaşlarımdan beri Sema Ayinlerini izliyorum. Şeb-i Arus haftasına da yine çok küçük yaşlarımdan beri şahitlik ediyorum. Benden büyükler muhakkak ki daha iyi hatırlarlar eski törenleri. Şeb-i Arus haftalarında Konya bayram yerine dönerdi hep. Mevlana’yı ziyarete gelen yerli yabancı turistler uhrevi bir yolculuğa çıkmış şekilde gelirlerdi. Kendilerince manevi bir haz almaya çalışırlardı. Hem Mevlana Dergahını (müzesini) ziyaret esnasında hem de Sema Ayini esnasında yerli yabancı tüm ziyaretçiler giyimlerinden, hal ve hareketlerine kadar her şeye ihtimam gösterirlerdi. Son yıllarda iste gözlemleyebildiğim kadarıyla yabancılar hala biraz dikkat etmeye çalışsalar da özellikle yerli ziyaretçilerin durum pek umurlarında değil. Şeb-i Aruz haftası Konya ziyaretleri Manevi bir yolculuk olmaktan çoktan çıkmış görünüyor.
Bu hale nasıl getirdik bu işi?
Sema Ayinini Sema gösterisine dönüştürerek… Düğünde dernekte, lokantada, kafede, konserde, açılışta sema şovları yaptırarak…
Eskiden çıt ses çıkmadan hürmetle izlenen ve dinlenen Sema Ayinini dedikodu yapmaya gelip ayin esnasında kakara kikiri yapılan bir hale dönüştürdük.
İki saatlik ayin boyunca bırak sessiz olmayı, yerinde oturmaya bile dayanamayan insanların çektikleri bir iki kare ile kendi şovlarını yaptıkları samimiyetsiz bir hale dönüştürdük.
Saygıyla, hürmetle dinleyen, izleyen ve ziyaretlerini gerçekleştiren herkesi tenzih ederim yazdıklarımdan.
Şeb-i Arus geceleri Türkiye’nin siyasetini bir geceliğine de olsa birlik beraberlik atmosferine alan geceler değil miydi?
Cumhurbaşkanı, Meclis Başkanı, Başbakan, Parti başkanları hepsi Mevlana’yı anma gecesinde bir araya gelir onun öğretilerinden bahseder bir geceliğine de olsa siyaset Konya’da hem dem olurdu.
Başka illerde de muhakkak Sema Ayinleri yapılırdı, lakin Şeb-i Arus gecesi Konya’mıza özeldi, Konya’mızda güzeldi…
Siyasetçilerimizden, sivil toplum örgütlerimize, basın mensuplarımızdan, esnaflarımıza gelin hep beraber bir şeyler yapalım. Konya’mızın, şehrimizin değerlerinden birini yok ediyoruz. Daha güzel nasıl yaparızı konuşuyorduk hep… Ben vazgeçtim, gelin el ele verelim de eski haline bari getirelim…
Mevlana’yı her sene sadece anıyoruz. Gelin bundan sonra Mevlana’yı anlamaya çalışalım…