Geçtiğimiz haftaki Ankaragücü maçı için Konyaspor’un ligdeki psikolojik olarak en önemli maçı olduğunu yazmıştım. Eğer taraftar maça gelir yeni bir sayfa için galibiyet alınırsa her şey değişebileceğini belirtmiştim. Taraftarlar maça yeterli ilgiyi gösterdi mi, hayır. Konyasporlu futbolcular gol yedikten sonra reaksiyon gösterebildi mi, hayır.
Maç sonrasındaki protesto içi bir şey söyleyemem. Taraftarlara şöyle deyin, böyle yapmayın diye kimse parmak sallayamaz. Protesto 75. Dakikada başlamıştı. Normalde maç bitmeden tepki gösterilmesine karşı olsam da futbolcuların bu kadar özgüveni düşük ve topa gitmek istemez tavrına karşı ben de taraftarların arasında olsaydım ne olurdu diye düşünüyordum, farklı olmazdı.
Anne- babaların bir yaklaşımı vardır. “Evlat ne olursa olsun evlattır” Taraftar haklı da olsa bu takımın yere düşmemesi için yine, yeni, yeniden destek olması şart. Yönetim kısmına gelirsek kasada diğer takımlar da olduğu gibi para yok. Amir ve Endri para ederken muhtemelen en az birini elden çıkartacaklardır. Taraftarların isteği ve olması gereken de bir an önce aksiyon alıp, icraata geçmektir.
Gelelim maça. Konyaspor’un galibiyet hasreti olsa da Başakşehir maçında alınacak her puan değerlidir. Yani beraberlik çıksa nasıl kazanılmadı denilecek bir deplasman elbette değil. Bu yüzden ister savunma, ister kontra, ister hücum pres hangi taktikle çıkarsa çıksın Stonojevic’in puan alması lazım. Hoca demişken basın toplantısında “biraz destek istiyorum sizden” dedi. Yineledi “biraz destek”