Neden seçmişlerdi ki beni? ben ne anlardım ki bu küçücük halimle o şeylerden. Düşünürken ben bunları, zührem anlatmaya başladı;
- Seni seçtik; çünkü seçeceğimiz kişinin temiz bir kalbi olmalıydı… Yüreğinde merhamet daim olmalıydı… Bencillik henüz kirletmemiş olmalıydı… Kısaca sevebilmeli ve sevdikleri için kendini feda edebilmeliydi… Bu hasletlere sahip bir sen vardın çoban kızı Zühre’m!
Ve devam etti sözlerine kara gezegenin gücünü sadece sevgi yenebilir. Çünkü kara gezegen sevgi nedir bilmiyor bu yüzden senide tanıyacak. Biz sana bir iksir vereceğiz, bir yudumuyla seni görünmez yapan… Böylelikle kara gezegendeki kara yaratıklar seni göremeyecek…
Evreni ele geçirmek isteyen kötü güçleri durdurmalıydım ve bu evrenin geleceği sadece benim elimdeydi anlaşılan. Zaten dünyaya bir şey olursa, tüm sevdiklerime de olurdu… Dünyadaydı annem babam, kardeşlerim, ailem, arkadaşlarım… Onlara bir şey olursa zaten yaşayamazdım.
-Zühre, zühre!
- Seninle ilk önce evrende biraz gezinti yapalım mı ne dersin?
Zühre’min omuzlarındaydım revnaklığına vurulup geldiğim… Zühre’min omuzlarında fezada gezintideyim… Küme küme yıldızlar, Kehkeşanlar, samanyolu bir renk cümbüşüydü sanki. Uzay karanlık değilmiş, orda öğrendim… Evren kocaman bir umman samanyolu bir damlaydı. Birde kara gezegeni görebilseydim neden karaydı acaba? Güneşi mi sevmiyordu?
Yolculuğumuz bitti dediğinde hüzünlenmiştim ‘koca evren nasıl bir çırpıda biter’ de demiştim ama havada kaldı sözüm… Bitmişti işte.
Dünyayı görmüştüm, masmavi bir boncuktu, bu koca boşlukta…
Ah dünya bir sitarenin parlaklığına vurulup terk ettiğim/ masivada ağyan düştüğüm dünya/ anadan babadan firkat kaldım dünya...
Seni kara yaratıkların ellerine teslim etmeyeceğim…
Artık savaş zamanı… Zühre’mden iksiri alıp bir yudum içtim, eriyip yok olduğumu sandım…
Artık ben de bir gaz kütlesiydim ismim cismim belli değildi. Gazların gücü adına mı demeliydim yoksa evrenin gücü adına mı?
Neler saçmalıyorum ben böyle yaratıcının gücü varken gölgenin gücü neydi ki evreni yaratan güç varken evrenin gücü neydi? Dua etmeliydim şah damarımdan daha yakın olan yaradandan yardım istemeliydim; Allah’ım çıktığım bu yolda alnımı ak et, kötülere mağlubiyet iyilere zafer nasip et. Amiiiin) Artık yollara düşmeliydim evren bana umut bağlamıştı ilk önce karadeliklere girip gezegenlerin yavrularını ( göktaşları) kurtarmalıydım….