Suriye'de muhalifler gibi hızlı ilerleyen bir terör unsuru var İsrail. Esad rejimi ne karşılığında savunmadan çarpışmadan 61 yıllık zorbalığı bırakıp gitti bunu iyi idrak etmek lazım. Muhaliflerin başarısı gibi gösterilmeye çalışılan bir sürecin nereye evrildiğini gözden kaçırmamak lazım.
Tabi burada muhaliflerin çabalarını ve yıllarca vermiş oldukları direnişi göz ardı etmiyorum sadece sürecin ne denli hızlı geliştiğine dikkat çekmek istiyorum.
İngiltere'nin planlamış olmasına rağmen sonuçta Suriye'deki yönetim değişikliğine sevinmemek mümkün değil.
Ama bundan sonraki süreci çok iyi yönetmek gerekir. İsrail'in fütursuz saldırılarına asla göz yumulmamalı. İsrail 1967'de Golon Tepelerini işgali ile başlattığı süreci bugün Davut Koridoru ile sürdürmeye çalışıyor.
Bu süreç hızlı şekilde sonlandırılmalı.
1974'te Suriye ile imzaladığı Kuvvetlerin Çekilmesi Anlaşmasına uyarak silahsızlandırılmış tampon bölge sınırlarına dönmesi sağlanmalı.
Amacı vatan topraklarını kurtarmak olarak yola çıkan muhalif gurupların Esad'ı devirmekte göstermiş oldukları kararlılıklarını ülke topraklarının tamamını işgalden kurtarmakta da göstermeleri gerektiğini hatırlatmak ve bu konuda cesaretlendirici olmak gerekir.
Muhalifler öncelikle İsrail ve ikinci olarak da diğer bir işgalci gurup olan PKK/PYD unsurlarının elinde tuttuğu petrol ve su açısından önem arz eden Suriye’nin en stratejik topraklarını bu işgalden kurtarmalı, yıllardır halka yapılan zulmü sonlandırmalıdırlar.
Esad'ın organize bir plan dahilinde kaçtığı asla unutulmamalı ve İngiltere'nin bu planı boşa çıkartılmalıdır.
Ortadoğu halklarının yıllarca çektiği ızdırap ve zulüm artık son bulmalıdır. Suriye'deki bu süreç sonuna kadar desteklenmelidir. Bu süreç Irak ve İran halklarının da kurtuluşu ile de devam etmelidir.
Bölgenin en büyük ve kadim ülkesi olan Türkiye; Suriye ile paralel olarak Selçuklu’nun mirası olan İran halkını ve Osmanlı’nın mirası olan Irak halkını da özgürleştirme yolunda desteklemeli ve bu destekleme süreci partiler üstü bir görev ve zorunluluğumuz olmalıdır.