14 Şubat 2019’da Hindistan’ın Cammu Keşmir bölgesinde bir paramilis konvoyunu hedef alan bombalı saldırıda 44 Hint askeri (CRPF) hayatını kaybetti. Birçok asker yaralandı. Ceyş-i Muhammed Örgütü bu saldırıyı gerçekleştirdiğini söyledi.
Bu saldırı Hindistan’da huzur bırakmadı. Özellikle Cammu Keşmir bölgesindeki Müslümanlarda aşırı panik, kaygı ve korku yarattı bu olayı. Hindistan’ın bazı radikal Hindu ve Müslümanları sevmeyen toplumlar Keşmirli talebelerine kiraya verdiği dairelerin boşaltmasını söyledi. Bazı ev sahipleri ise bu olayın hemen ardından öğrencilerin eşyalarını dışarı attı. Birçok lokanta ve otellerde “Kashmiris Are not Allowed” yani Keşmirliler artık bu lokantaya giremez, yemeğini burada yiyemez çayını bile içemez gibi tabelalar asıldı.
Bazı liderler Keşmirlilerle alışveriş yapılmayacağını söyledi. Bazı yerlerde Keşmirli öğrencilerine saldırıldı. Hindistan’da eğitimini devam eden birçok öğrenci tahsilini yarı yolda bırakıp Keşmir’e dönmek zorunda kaldı. Keşmir’e giden araçlara taşla sopla saldırıldı. Bu tehdit sadece Keşmir Müslümanları için değil tüm Hint Müslümanlarına karşıydı bence.
Bu olaylar bir başlangıçtır. Çünkü birkaç ay sonra Hindistan’da seçimler olacak. Emperyalist güçler toplumları birbiriyle çatıştırmaya çalışacak. Çeşitli partiler ulusal ve yerel basınlar toplumun düzeni bozmaya çalışacak. Bilmem daha neler neler olacak Allah muhafaza.
Her iki ülke Keşmir bölgesini istiyor ancak Keşmirlileri istemiyor sanki. Eğer isteseydi bugün bu radikal tabakalar Keşmirli Müslümanları rahatsız etmezdi. Eğer böyle olsaydı Pakistan’da yerleşen Çeyş-i Muhammed askerlere saldırmazdı. Bir lider çıkıp Keşmirlileri rahatsız etmeyelim derdi. Madem ikiniz Keşmir bölgesini istiyorsunuz neden Keşmirlileri istemiyorsunuz? Neden masum insanları kendi menfaat için öldürüyorsunuz? Gerek Pakistan bölgesindeki Keşmirliler gerekse Hindistan’daki Keşmirliler sebepsiz hayatını kaybediyorlar. Rahat ve huzur yaşayamıyorlar.
Ama siz ey Hint-Pak Müslümanları, siz birbiriyle kardeşsiniz. Birbirinizden nefret etmeyin. Siz bir olun beraber olun. Çok geç olmamış bundan 70 yıl önce aynı yerde oturup sohbet ederdiniz hatırlıyor musunuz?
Bakın savaş hiçbir şeyin çözümü değildir. Buradan Pak Başkanı da seslendirmek istiyorum ki sizin, “Biz savaşmaya hazırız” demeniz hiç hoş bir cümle değildir. Unutmayın ki Hindistan’la savaştığınız tüm savaşlarda yenildiniz. Binlerce askerinizi kaybettiniz. Aynı şekilde Hindistan da askerlerini, vatandaşlarını kaybetti. Siz liderler evde oturup emir verebilirsiniz ancak orada savaşan askerlerin de aileleri var. Onların da bizim gibi anne babaları ve onları bekleyenler vardır elbet.
Bilginiz için söyleyeyim ki Keşmir’de öfke, panik, huzursuzluk yaratan önce İngilizler daha sonra satılmış Hint-Pak medyası ve televizyonu oldu. Çünkü medya artık seçim kazandıran bir araç olmuş. Medyanın görevi, devletin topluma karşı gizli planları ifşa etmek toplumun sorunlarını devlete iletmek idi ancak satılmış Hint-Pak Medyası bunun tam tersini yapıyor. Medya ortadan kalksa ya da işini doğru yapsa Keşmir meselesi bugün çözülecek, şimdi çözülecek ne yazık böyle bir medyadan bir umudumuz yok artık.
Savaşmaya hazırız diyorsunuz ancak savaşacak silahınız bile yok. Silah da her ikiniz Amerika ya da Rusya’da satın alıyorsunuz. Onlar zaten silahları sizin için üretiyor. Sizin savaşa başlamanızı sabırsızla bekliyor. İkiniz de aynı şirketten silah satın alıyorsunuz. Siz kimi zengin etmek istiyorsunuz ülkenizi ya da Amerika’yı artık karar sizin. Millet sizi seçip o koltuğa oturttu. Size düşen göreviniz de devletin iç ve diş düşmanlarından vatandaşları korumak olmalı. Savaş hiçbir zaman bir çözüm olmadı ve olamaz. Gelelim oturup her meseleyi halledelim. Meşverette hayırdır.