Dünya'da karanlık bir kuyuda gibi hissettiğimizde veya kaynar bir kazana atıldığımızı düşündüğümüzde yorulduğumuz, yenildiğimizde ümmeti için seher vakti secdede gözyaşı döken peygamber efendimiz aklımıza gelir.
İçimizden kaç kişi düşlememiştir? İçimizi acıtan şeyi ona anlatmayı asrı saadette olsak anlatmasak da olur yüzüne baksak geçer, sesini duysak.
Hani hazreti Ömer (r.a) umreye gitmek için peygamber efendimizden izin istediğinde efendimiz ona;
''Kardeşcağızım; bizi de duana dahil et, bizleri unutma buyurmuştu.
-Rasullullah'ın bu sözüne karşılık bana dünyayı verselerdi bu kadar sevinmezdim buyurmuştu Ömer (r.a) bize de kardeşim dese...!
Şüphesiz peygamber efendimiz ve ümmeti birbirini o kadar çok sevmiştir ki Rabbimizin bize telkini de hep bu yöndedir.
Zira Yüce mevlamız kutsal kitabımız Kur'an-ı Kerimde şöyle buyurmuştur (resulum) de ki; Eğer Allah'ı seviyorsanız bana tabi olunuz ki Allah'ta sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah son derece bağışlayıcı ve esirgeyicidir. (Al'i İmran,31) yani hakka yakınlık kurmamız peygambere olan muhabbetimize bağlanmıştır.
Onun yürümesi, konuşması, tebessümü, saçı, sakalı özetle ona dair her şey ümmet için kutsal kabul edilmiştir.
''-Abide es Selmani; Vallahi ben de O'nun bir tek saçının bulunması, benim için dünya ve içindekilerden daha sevimlidir ve daha kıymetlidir, buyurmuştur. Şüphesiz bu hepimiz için böyledir.
Hoca Ahmet Yesevi Divan 'ı Hikmet adlı eserinde peygamberinde ümmetine ne kadar düşkün olduğunu şu ifadelerle izah ediyor; '' Bizler için gamlar çekti o Muhammed; ümmet olsan gam yemezsin; sahte ümmet gece gündüz elde ettikleri yeme içme işret. Ey evlat, ümmetin yanlış, noksan ve günahları dağdan artar; dini bırakıp dünya malını kendine çeker.'' ''Can ve kalbim ümmetimin gözünün aydınlığı; Hakk'a kul, bana ümmet olan hani? (Hikmet 10) demiştir .
Ahmet Yesevi, Hz.Muhammed'in ümmetine beslediği sevgi ve merhametine vefa gösterip O'nun sünnetine sımsıkı yapışmayı, O'nun sözlerine göre yaşamayı ,ümmet olmanın gereği saymakta ve bu konuda bizi uyarmaktadır. ''Mustafa'nı sözlerige amel kılgil; Mustafa'nın sözlerine göre amel et. (Hikmet 124)
Son olarak Fuzuli'nin ;
Suya virsün bağban gülzarı, zahmet çekmesin;
Bir gül açılmaz yüzün tek virse min gülzare su.
''Bahçıvan gül bahçesini istediği kadar sulasın dursun. O isterse bin bahçe sulasın, (ya Rasulullah) senin gül yüzün gibi bir gonca asla açılmaz.