Sevginin ve teslimiyetin en doruk ifadelerinden biri de ben sana "kurban olurum" diyebilmektir.
Sevdiklerimiz için "kurban olurum" diyebilmek bir olgunluk nişanesidir gibi görünse de bu kavramı nerede ve kimin için kullandığımız önemli bir ayrıntı olsa gerek.
Genelde sevginin belirtisi olarak evlatlarımıza dediğimiz "kurban olurum" kavramı üzerinde derince tefekkür ettiğimizde çokta sağlıklı bir ifade olmadığını düşünüyorum. Niyet teşbihten öteye gitmiyor belki ama yine de kullanılmaması gerektiğini düşünüyorum.
Yaratmak kavramı hakkındaki hassasiyetimizin aynı derecede bu kavram üzerinde de göstermek gerekiyor.
Allah'tan başkasına "kurban olurum" ifadesi söylendiği taktirde kısmen küçücükte olsa şirki çağrıştırıyor zihnimde... (yanlışsam lütfen düzeltin beni)
Rabbim biz insanoğlunun sevdiklerini kurban edip edemeyeceği konusunda Hz. İbrahim ve Hz. İsmail'i sınamış ve onların sınavı geçmiş olması ile kişiyi değil de koçu kurban edin demesi merhametin bir simgesi.
...
Kurban kavramı ile şehitlik kavramı arasında zihnimde hep bir benzerlik kurmaktayım. şehitlerde bu vatana ve islama kurban oldular.
Şehitlik ve kurbanlık herhangi bir şahsa değil, zümreye değil, şeyhe değil yalnızca Allah'a adanmış olması mümkün olur.
Bizlere emanet olan yavrularımıza sahip çıkmalı gerekirse emanetlerimizle birlikte yalnızca ama yalnızca Allah'a KURBAN OLMALIYIZ.
Sevdiğini Allah için kurban eden ve kurban olanlara selam olsun.
Gelin hep birlikte KURBAN OLURUM yazısına noktayı koyalım.
KURBAN ÖLÜRÜM.