Konya’nın Seydişehir ilçesinde yaşayan 67 yaşındaki semerci Muammer Kıl, teknolojinin ilerlemesiyle birlikte kaybolmaya yüz tutan zanaatların son temsilcilerinden biri. Çocukluk yaşlarından itibaren büyük bir tutku ve emekle sürdürdüğü semercilik mesleği, Kıl’ın hayatının bir parçası olmuş durumda. Ancak o da pek çok zanaatkar gibi, mesleğinin teknolojiye yenik düştüğünü söyledi.
Seydişehir Ulukapı Mahallesi’nde, evinin altındaki atölyesinde yıllardır çalışan Kıl, 7 yaşında dedesi ve babasının yanında çırak olarak bu mesleğe adım attı. 1980 yılında babasını kaybettikten sonra semerciliği tek başına devam ettiren Kıl, Seydişehir’de bir zamanlar 100’e yakın semerci olduğunu, ancak günümüzde bu mesleği sürdüren tek kişi olarak kaldığını belirtti.
“Doru Atlar, Boz Eşekler Gitti, Semercilik Bitti”
Geçmişte oldukça değerli bir meslek olan semerciliğin artık yok olmak üzere olduğunu vurgulayan Kıl, “Eskiden her evde hayvan vardı. İnsanlar yüklerini atlara, eşeklere yüklerdi. Motorlu taşıtlar yaygınlaştıkça hayvanlar önemini kaybetti. Doru atlar, boz eşekler çekip gitti, semercilik de bitti. Şimdi ne semerci kaldı, ne de nalbant.” diyor.
Çırak bulamamanın sıkıntısını da dile getiren Muammer Kıl, yeni neslin bu zanaata ilgi göstermediğinden yakınıyor. Kendisinden sonra asırlık dükkanının kapanacağını üzülerek ifade eden Kıl, bir dönemin tamamen sona ermek üzere olduğunu belirtiyor.