Toplum olarak üç konuyu çok iyi biliriz!
Eğer bir ortamda siyaset konuşulursa hemen fikrimizi söyleriz hatta dayatırız. Karşımızdaki en samimi arkadaşımız olsa, aileden en yakın birey olsa bile başka siyasi görüşe sahipse hemen maça çıkmış gibi yenmeye çalışırız.
Eğer konu din ile ilgiliyse bizden âlimini bulamazsınız.
Hemen fikrimizi beyan eder, helal ya da haram hükmünü veririz. Hatta yıllarca belirli bir konu üzerine çalışmış fakihlerin görüşünü duyunca, o konu da bir sayfa bile okumamış olsak bile hemen bacak bacak üstüne atar; yok onun dediği gibi değil bu durum şöyle der açıklamaya çalışırız.
Bir konu daha var; Tıp
Hepimiz doktoruz ve ona binayen hastayız.
Biri hastalandığında, o hastalıktan bende de vardı şöyle yaptım iyileştim deriz. Hastalık fark etmez, her hangi bir hastalık olsun kesin vardır bizde.
Hemen reçeteyi söyler;
Kirli yünle örtünürsen geçer!
Rıfkı emminin Hatce de aynısını geçirdi.
Havada takla atan kuşun etini yiyince geçmiş vs vs...
Durum böyle olsa da gerçekle alakası yoktur genelde.
Alternatif tıpa karşı olduğum anlaşılmasın hatta daha sağlıklıdır alternatif tıp ama ben bilmeden konuşanlara söylüyorum.
*
Lakin her hangi bir kaza olsa, yaralanma olsa veya acil yardım müdahalesine ihtiyaç olsa ne yapacağımızı tam manasıyla bilemeyiz. Yukarıda bahsettiğim kulaktan duyma bilgilerle hareket ederiz. Hatta bazı müdahaleler hayat kurtaracak olsa bile bilmediğimizden dolayı bir şey yapamayız.
Peki bu kadar öğrenilmesi gereken bir konu neden öğretilmiyor?
Bu soruyu hep düşünmüşümdür.
Neden toplumumuza hem de meraklı toplumumuza pratik ilk yardım neden öğretilmiyor?
Üniversite okuyan bir öğrenci yaklaşık 16 yıl eğitim alır ama ilk yardım neden öğretilmez?
İlkyardım eğitimiyle sadece ehliyet alırken karşılaşırız. Ona da ne kadar önem verdiğimiz bellidir.
*
Müfredatlarımıza kesinlikle ilk yardım dersleri konulmalıdır. Belki ilk yardım alan kişi toplum refleksi olarak kendini doktor hissedebilir diye konmuyor.
Ama bunun önüne geçilebilir diye düşünüyorum.
*
İzmir depreminde vefat edenlere Allah'tan rahmet kalanlara da sabır temenni ediyorum.
Ve yöneticilerimiz bu konuda sadece deprem zamanında değil her zaman tedbiri elden bırakmazlarsa acı tablolarla karşılaşmayız.