Ülkemizde sigaraya konulan zam kadar, sigarayı içen kişi sayısı da her geçen gün artıyor.
Zamlar çare değil maalesef ki. İnsanlar her şeyi olduğu gibi sigarayı da önce kafalarında bitirmeleri gerekiyor.
Ama geçenlerde bir şey duydum. Zekâ dolu bir ortaokul öğrencisi ile muhabbet ettim. “Din Kültürü öğretmenimiz derste bize dinin kurallarından bahsediyor, bunu anlatırken de gömleğinin cebinden sigarası görünüyor. Sence de çok tezat değil mi” dedi bana. Haliyle çocuğa mantıklı bir açıklama yapmak için on saniye düşündüm. Ama o benden önce davranıp yine; “Mesela çok sevdiğim bir öğretmenimde sigara içiyor, ben özenmem ama arkadaşlarım özenebilir” dedi.
O günden beri aklımı meşgul eden bir konu bu. Aslında yıllardır hep dilimizdedir. “Bu çocukları akranları alıştırıyor sigaraya” deriz. Ama meselenin bu yüzünü hiç düşünmemiştik.
Çocuklar genelde bu yaşlarda kendinden büyük ve sevdikleri insanları kendilerine idol almaya başlarlar. Ne yiyorsa, ne içiyorsa, nasıl giyiniyorsa, hangi müzikleri dinliyorsa aynını yaparlar.
Hal böyle olunca en sevdiği öğretmeninin sigara içişini taklit etmemesi işten bile değil.
Tabi burada bana öğretmenler kızabilir. ‘Herkes içiyor sigara da bize gelince mi?’ diyebilirler.
Evet, keşke herkes içmese…
Sigaraya bu kadar karşı birisi olarak yine de empati kurmaya çalıştım. Ve diyorum ki, bu öğretmenlerimize bir sigara içme odası yapılsın.
Okulun duvarının dışında içince, etraflarına görünmezlik zırhı çevrelendiğini sanıyorlar. Ama maalesef bütün öğrenciler onların sigara kullandığını ayan beyan görüyor.
Yani en azından havalimanlarındaki gibi, kimsenin rahatsız olmayacağı bir oda tahsis edilse, hem çocuklarımız için, hem de sigara kullanan öğretmenlerimiz için çok iyi olur.
Geçenlerde duydum Konya’da bir kolejde öğretmenler de dâhil bütün personel sigara kullanmayan kişilerden seçilmiş. Güzel bir uygulama tabi. Ama takdir edersiniz ki devlet okullarında böyle bir seçim şansı yok.
Düşünsenize, sanki çok az şart varmış gibi kamu personeli alırken bir de sigara içmeyen şartı arandığını… Elbette böyle bir şey olmasın. Ama dediğim gibi bir çözüm üretilebilir.
Eminim o öğretmenler de çocukların kendilerini böyle görmelerinden hoşlanmıyorlardır. Ve sigara odası konusunda benimle hemfikir olabilirler.
Sigara kullanana ikinci sınıf insan muamelesi yapmak, onları daha fazla sigara kullanmaktan başka bir şeye sevk etmeyecektir. Bu bir gerçek...
O zaman Milli Eğitim onlara sigarayı bıraktırıcı uygulamalar da sunabilir. Dediğim gibi düşününce farklı fikirler ortaya çıkar. Önemli olan üzerine kafa yorup bu sorunu ortadan kaldırmak...
Küçük gibi görünen bu tür şeyler, çocuklarımızın geleceği için büyük etkiler yaratabilir.