EYY İNS...
Tevekkülün Allah'a ise;
O halde sekin ol;
Sen değil, bırak dağlar sallansın.
Evveli Âhir şu ömrümde, tek sermayem,
Gönlümde hüzün, gözümdeki yaşsın.
Haşyet duymuyorsa eğer ki kalbin;
Cahimde yanan zemheri bir taşsın.
Nimete gark olmuşken insan;
Tükezzibana düşen kalbi dağlansın.
Memleket kıyama kalkmış hey-hat;
Darbeci hain/asi ruhlar bağlansın.
Göğsüme geçirmiş dişlerini namert;
Cenk için kısraklar nallansın.
Vatan ihata edilmiş, muhitler esir;
Sefer gözüktü gayri, Alpler pusatlansın.
Râd'üş Şimâl GAZAPLANDI derler;
HAİNLER GARGATLARDA saklansın.
Kamer yarıldı, Şirâ'lar şehit düştü;
Hayme Analar ağıtlar yaksın.
Şüheda fışkıran şu toprağa;
Arş'tan gazap değil, Rahmetler yağsın.
Secdede bir asır geçiren bu Vatan;
Gayri Rükû'dan Kıyama kalksın.
Ey İns;
Vaveyla koparken Arz'da;
Sen nasıl bu kadar rahatsın!
Bu azap sana dokunmaz mı sanırsın!
Temmuz 2016
Darbe Yılı
Vakt-i Seher
Blog adresim: kaanbilgekutadgu.blogspot.com.tr