Eğer evde bir yangın çıkar ve tedbirini almazsan mahalle tehlikeye girer. Mahallenin bir yerinde duman tütmeye başlarsa ev de tehlikede demektir. Ne benim ev kurtulsun da ne olursa olsun diyebiliriz ne evim gittikten sonra mahalle ne olursa olsun diyebiliriz.
Kapıyı kapatınca evin içinde yaşananlar o evin sakinlerine münhasır olabilir ama nitekim o ev mahallenin bir cüzüdür. Evin emniyeti mahalleden ayrı düşünülmediği gibi mahalle de sükûnet ve suhuletini evin emniyetinden sağlar. Mahallenin menfaati, emniyeti, huzuru kendini tek tek kendini oluşturan evlerin ortak paydası değil midir?
Hepimiz bu mahallenin evlerinden birinde oturuyoruz. Bana neden bu kadar uzakta ve bu kadar düşmanca bakıyorsun, beni neden öteki olarak görüyor ve burada sığınmacıymışım gibi davranıyorsun? Aynı havayı soluyor aynı sokaklardan geçip gidiyoruz. Aynı mezarlığa aynı gözyaşlarıyla gömülüyoruz. Bana olan bu hazımsızlığın anlamı ne!
Ortak gayemiz ve meselemiz “mahalle” ise evlerin birbiri ile çekişip kavgaya tutuşması ne? Evine girdikten sonra kimseye çizgi ve sınır çizemeyiz, onun kendi sınırı ve çizgisi vardır lakin o ev nitekim tek bir duvarla yan evden ayrılmaktadır. Aynı iklimin aynı toprağıyla karılmış bir harç değil mi evi inşa eden?
Mesele mahalle ise ve bu mahalle bizimse “biz” gibi davranmanın şekillerini aramalıyız. Konu şuraya gelecek Paşam; mahalle için biri bir şey yapıyor ötekisi yapılanın iyi ya da yararlı olup olmadığına bakmaksızın kimin yaptığına odaklanıyor ve kararı şöyle veriyor “O yaptıysa illa kötü, bizimkiler yaptıysa yanlışsa da iyi” Bu yaklaşımın mahalleye ne kazandıracağını bilen beri gelsin.
Etrafınızda kızıp köpürdüğünüz, görünce yüzünüzü çevirdiğiniz, tahammül edemediğiniz kişiler mi var? Vardır elbet… Mahallede istemediğiniz birileri dolaşıyordur, kimisi ile komşu olmak ağır geliyordur. Mesele şu ki kime, neden ve ne hakla kızıyorsunuz, mahalleyi size tapulayan kim ve neden mahallenin tek muhtarı, tek sahibi biziz derdindesiniz?
Dönüp bakmak gerekir mi acaba başka bir mahalleye? Misal adamlar kendi içlerinde girip bir eve kafa göz birbirine girip kavga ediyorlar, çıkınca bakıyorsun anlaşmışlar ortak dava mahalle olunca hepsi sıkı sıkıya yan yana durmuşlar. Ben daha kararlı ve başarılıyım iddiasını sonuna kadar sürdürüyor ama menfaat mahalleye olacaksa asla sen, ben, o demiyorlar.
Birbirimizle giriştiğimiz kavgada sarf ettiğimiz enerji bu mahalleye göz dikenlerin hoşuna gidiyor. Yan yana sırt sırta olmak gereken yerde adına ne derseniz deyin hangi sebeple olursa olsun karşı karşıya gelince gözlerimiz öfke ve kandan etrafta olan biteni görmüyoruz.
Mahalle muhtarı hepten mi yanlış ya da mutlak doğru mu? Elbette net bir şekilde hayır… Hazımsızlık, tahammülsüzlük, sevgisizlik, kişisel çıkar ve peşin hükümler doğru olanı da eğri gösteriyorsa, hangi taraf ve evden gelirse gelsin mahallenin zarar gördüğü gerçek…