Türk siyaseti birçok ilki yaşadı Ak Partiyle birlikte.
Şimdi bir ilk daha yaşıyor. Öyle böyle bir ilk değil hem de. Bir anaokulunda bir öğrencinin burnu kanadı diye Milli Eğitim Bakanı’nın istifa ettiği Japonya’ya bile ders niteliğinde Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun dünyevi makamlardan en büyüklerinden birini vatanın, milletin, ümmetin ve partisinin selameti için sessiz sedasız terk etmesi. Bu yıllar yılı anlatılacak destansı bir hareket olarak hafızalarda kalacak.
Herkes için şok bir gelişme oldu elbet. ‘Padişahların çocuklarını veya kardeşlerini öldürdüklerini’ ilk duyan lise öğrencileri gibi boşlukta hissetti herkes kendini… Onların devletin ve milletin geleceği için yapıldığını bilmek bile bu boşluğa mani olmaz hiçbir zaman.
Zaman içinde daha sağlıklı düşünecek bütün taraflar.
“İlk şoku ağır geçirip atlatamayan ve tarafları suçlayanlar”, ‘tarafların tiyatro oynadıklarını düşünenler’, ‘felaket tellallığı yapanlar’ ‘Hiçbir şey olmamış gibi davrananlar’ vs. vs…
Ahmet Davutoğlu’nun fitneye geçit vermeyen ‘Kıble Kayası Duruşu’, düşüncesi ve tavrı her ne yönde olursa herkese ve her iddiaya karşı bir yanıt niteliğindeydi. Herkesi metanetli ve aklı selime davet eden o konuşmasından bizim için geriye kalan en önemli başlık yine ‘Konya’ oldu.
Davutoğlu’nun hemen hemen her konuşmasında ‘Konya’ vardı, giderken de öyle oldu. En özel teşekkürü Konya için ayırdı. Bu şehir, tarihi boyunca başka hiç kimse tarafından bu kadar çok dile getirilmemiştir ve Davutoğlu sayesinde 20 aylık bu dönemde hiç gündemden düşmemiştir. Bu Konya’nın üzüntüsünü artırıyor belki ama o üzüntü içinde en güzel şeyleri yine o söyledi. ‘Kırılınmamasını’ ‘Davalarına daha çok sahip çıkılmasını’ ‘Daha çok çalışılmasını’ ‘Daha çok mücadele edilmesini’ öğütledi de gitti. Gitmedi tabi, bir nefer olarak bu mücadeleye devam edeceğini söyleyerek ‘Ben hep buradayım’ dedi. Geri kalan Ak Partiye oy vermiş 23 milyon gibi…
Hoca Türkiye’ye ve Türk siyasetine en güzel derslerinden birini verdi o basın toplantısıyla. Vefa, Sevgi, Saygı ve daha bir sürü şey.
Ahmet Davutoğlu’nu bir hoca, bir danışman, bir bakan, bir başbakan olarak değil bir insan olarak çok seviyor bu şehir.
Bu sevginin hiç azalmayacağını mesajlardan rahatlıkla görebiliyoruz…
Şehrin sanıyorum vazgeçmeyeceği bir diğer şey de; Davası…