“Bizim Mahalle” vardı bir zamanlar... Zorlu bir mahalleydi... Sakinlerinin sayısı azdı. Ama sesleri gür...
Karşı mahalle kalabalıktı, kendi aralarında fısıltıyla konuşurlar arada Bizim Tarafa doğru çığlık çığlığa bağırırlardı... Kendilerinden olmayana tahammül edemezler, bizim mahalleyi ise ülkede istemezlerdi...
Bizim Mahallenin bıçkın delikanlıları vardı... Anahaber’de esip gürlerler, köşelerde döktürürlerdi...
Ne çok severdik onları, kahramandı hepsi bizim için...
Zaman zamanı kovaladı, bizim Mahallenin bıçkın delikanlıları karşı mahallenin kodamanlarının yanlarına gittiler... Demekki içten içe karşı mahalleye sempatileri varmış dedik...
Sonra baktık ki bizim mahalleye en çok bizim mahallenin eski bıçkınları sallıyor... Anladık ki zamanında karşı mahalleye kızmalarının nedeni orada olmamalarıymış...
Karşı Mahalle büyük güçlü ya bizim bıçkınlarla daha bi Bizim Mahalleye saldıracaklar Mahallenin herşeyini eleştirecek, Mahallenin içini bilenlerle mahalleyi karıştıracaklardı...
Ufak tefek başardılar yazdılar çizdiler sonra ne olduysa imar planları değişti Mahalleler karıştı.
Milletin adamı iktidardaydı Bizim Mahalle en güçlü zamanını yaşıyordu artık...
Karşı mahalle ufak tefek istimlak edilmeye başladı...
Bizim Mahalle güçlendi, büyüdü ve karşı mahalleye taştı...
Bizim mahalleyi satıp karşı mahalleye taşınanlar da karşı mahalle sakinleri de şaştılar...
Öyle bir hale geldi ki durum bir zamanlar Bizim Mahalleye Karşı Mahallenin yaptıklarını biz yapmaya başladık...
Herkesi biz yapmak mıydı amaç?? Biz doğruları söyleyecek, mazlumu savunacak, hakkı, adaleti sağlayacaktık ve bizden olmayanlar bunları görüp bize katılacaklardı...
Hayal buydu... Olması gereken buydu... Şimdi karşı taraf biz taklidi yapıyor... Bizden olmayana bir zamanlar onların bize davrandığı gibi davranıyoruz... Yanlış yapıyoruz... Onlar da konuşsunlar onlar da yazıp çizsinler...
Biz hakkı savunduğumuz sürece cevap verecek argümanlarımız hep olacak...
Onlar olmasaydı biz biz olamazdık...
Bu Ülke farklılıklarıyla güzel yeter ki kimse ihanet etmesin...