Bir ülke varmış! Uzakta ama çok uzakta…
Samimiyetsiz, çıkarcı, vurdumduymaz, bencil, vandal, gaddar…
İnsanlar öldürülüyor diye insan öldürenlerin olduğu…
Kafa kesiliyor diye, aynı şehirde yaşadığı hatta belki kardeşi ya da komşusu olduğu birinin kafasını taşla ezenlerin ülkesi…
Attığı molotofla hiç tanımadığı birini, hangi fikri taşıdığını bilmediği birini diri diri yakabilecek kadar gaddar insanların ülkesi…
Özgürlük adına iyi kötü çirkin ayırt etmeden herkesin katledilebileceği bir ülke…
Bir polisin havaya ateş etmek istermiş gibi bir görüntüsü varken birini vurdu diye, gazetecisi, siyasetçisi, iş adamı, tüccarı, sokaktaki herkes ayağa kalkarken, diri diri yakılıp başları taşlarla ezilip linç edilerek öldürülen onlarca kişi için kimsenin sesi çıkmadığı ülke…
Ben size dışarı çıkın dedim, insanları diri diri yakın demedim diyen parti başkanlarının pirim gördüğü bir ülke…
Sivil toplum örgütlerinin, insan hakları derneklerinin, medyanın hatta hukukun “çifte standardı” onadığı, sıradanlaştırdığı, olağanlaştırdığı,
Çimlere yanlışlıkla basanların cezalandırılıp, o yada bu sebeple arabasıyla refüje çıktı diye zarar verdiği kamu malının parası seve seve alınırken, çöp konteynırı, ev , yurt, banka, sokak, cadde her şeyi yakıp yıkanların, verdiği zararların bu insanlardan tahsil edilip edilmediğini kimsenin bilmediği bir ülke…
Hatta o zararların masum diğer vatandaşlardan vergi yoluyla tahsil edilmesini umursamayan hatta mutlu olanların kendini solcu olarak adlandırdığı bir ülke…
Bu ülkeye yıllarca hizmet eden, on yıllar boyunca bu ülkeye inançlı, çalışkan ülkesine faydalı bir nesil yetişsin diye gecesini gündüzüne katan eğitimcilerin yanlışlıkla attığı bir imzanın hesabını hunharca sorabilen bir hukukun binalardan insanları sürüklenerek çıkarıp linç ederek öldürebilenlerin cezalarını hangi ölçüde çektiğini kimsenin bilmediği bir ülke…
İçinde öğrenciler varken yurtların ateşe verilip, çocukların bilim yolculuğuna her şartta darbe indirmeyi bir beceri sayanlara, kimsenin ses çıkarmamasını çağdaşlık olarak yorumlayan bir ülke…
Durun kalabalıklar, bu yol çıkmaz sokak diyerek yığınların önüne geçmek yerine, perde arkasında hükümet zor duruma düşüyor diye elini ovuşturan milliyetperverlerin ve ulusalcıların ülkesi…
Bir ülke ki…
Samimiyetsiz, çıkarcı, vurdumduymaz, bencil, vandal, gaddar…
Allah’tan Türkiye çok uzak o Ülkeye…
Allah’tan böyle bir ülkede yaşamıyorum…