Meşhur bir Hadis-i Şerif var;
Resulullah (sav) şöyle buyurdu:
“Vaktiyle doksan dokuz kişiyi öldürmüş bir adam vardı. Bu zât yeryüzünde en büyük âlimin kim olduğunu soruşturdu. Ona bir râhibi gösterdiler.
Bu adam râhibe giderek:
- Doksan dokuz adam öldürdüm. Tövbe etsem kabul olur mu? Diye sordu.
Râhip:
- Hayır, kabul olmaz, deyince onu da öldürdü. Böylece öldürdüğü adamların sayısını yüz’e tamamladı. Sonra yine yeryüzünde en büyük âlimin kim olduğunu soruşturdu. Ona bir âlimi tavsiye ettiler. Onun yanına giderek:
- Yüz kişiyi öldürdüğünü söyledi; tövbesinin kabul olup olmayacağını sordu.
Âlim:
- Elbette kabul olur. İnsanla tövbe arasına kim girebilir ki! Sen falan yere git. Orada Allah Teâlâ’ya ibadet eden insanlar var. Sen de onlarla birlikte Allah’a ibadet et. Sakın memleketine dönme. Zira orası fena bir yerdir, dedi.
Adam, denilen yere gitmek üzere yola çıktı. Yarı yola varınca eceli yetti.
Rahmet melekleriyle azap melekleri o adamı kimin alıp götüreceği konusunda tartışmaya başladılar.
Rahmet melekleri:
- O adam tövbe ederek ve kalbiyle Allah’a yönelerek yola düştü, dediler.
Azap melekleri ise:
- O adam hayatında hiç iyilik yapmadı ki, dediler.
Bu sırada insan kılığına girmiş bir melek çıkageldi. Melekler onu aralarında hakem tayin ettiler.
Hakem olan melek:
- Geldiği yerle gittiği yeri ölçün. Hangisine daha yakınsa, adam o tarafa aittir, dedi.
Melekler iki mesâfeyi de ölçtüler. Gitmek istediği yere bir adım daha yakın olduğunu gördüler. Bunun üzerine onu rahmet melekleri alıp götürdü.
***
Bu Hadis-i Şerif bize çok şey anlatır;
- Ne kadar günah işlemiş olursan ol, tövbe kapısı her daim açıktır, yeter ki bir daha dönmemek üzere tövbe et.
-Eğer değişmek istiyorsan ortamını, çevreni değiştirmen gerekir. Bunun için hicret et.
Uzaklaş ortamından.
-Ve Hadis-i Şerifin en önemli noktalarından biri;
Kişinin attığı son adım sayesinde cennete gitmesidir. Bu bize çok şey anlatır;
Yolda yürüyorsun, insanlara eziyet veren bir şeyi Allah rızası için kaldırdın. Belki bu yaptığın iş mahşerde seni tam ortadayken Cennete götürecek bir adımındır.
Yakışıyor yakışmıyor diye bakmayıp Allah rızası için sakal bıraktın, belki bu ince bir kıl seni cennete götürecek bir adımdır.
Bir insan hata yaptı, sen kalbi kırılmasın diye görmezden geldin. Belki bu senin cennete girmeni sağlayan bir adımdır.
Çok yoğunsun, ama bir kardeşinin derdi var ama kimseden yardım isteyemiyor. Sen onu hal hatır sormak için aradın konuşmasından derdini anladın, dertlendin, onun için uğraştın.
Belki bu senin cennete bir adımındır.
Çocukları sevindirdin, iki ailenin arasını yaptın, bir kardeşin tesettüre girmesini sağladın, biri kötü yola gitmesin diye onunla zamanını paylaştın…
Bütün bunlar belki senin cennete bir adımındır;
Her yaptığımız işi cennete girmemizi sağlayacak bir adım olarak bilmeliyiz.
İşte o zaman dünyada güzellikler çoğalır, kötülükler barınamaz.