Konya’da böylesine muazzam bir statta futbolun güzelliklerine dair her şeyi bulduğumuz bir maçı geride bıraktık. Maç ayırt etmeksizin takımını destekleyen büyük Torku Konyaspor taraftarını bir kez daha canı gönülden kutluyorum. Türkiye’deki diğer takımların ortalamasına nazaran her maç daha fazla sayıda maçı izleyen, hazırlık karşılaşmasında bile desteğini hissettiren bu büyük taraftar kitlesi yaptığı tribün gösterisi ile bu renklere gönül verenleri ve tüm spor camiasını etkilemeyi başardı.
Maç sakin bir şekilde başladı ve Trabzon gibi bir rakibe karşı tercih edilmesi gereken oyunun da bu şekilde olması gerekirdi. Tribünlerin coşkusuna ve heyecana kapılarak başlanan bir oyun istenmeyen neticelere yol açabilirdi. İlerleyen dakikalarda düşmeye devam etti. İlk yarının sonlarına doğru rakip takım tempoyu artırsa da yeşil beyazlılar ilk yarıyı kalesinde gol görmeden kapattı. İlk yarının en üzücü hadisesi ise şüphesiz Ali Çamdalı’nın sakatlanarak oyundan çıkmasıydı.
Maçın geneline yayılan durum Trabzonspor’un topla fazla oynayan taraf olmasıydı tabii buna tezatla isabet bulan şutların az olması yeşil beyazlılar için iyi bir durumdu. Taraftar desteğini kaybetmeden arkasında hisseden yeşil beyazlılar golü bularak öne geçince maç Torku Konyaspor adına çok daha önemli bir noktaya geldi. Gene golün getirdiği heyecana kapılmadan ve beraberliği koruma telaşı içine girmeden sakin bir şekilde maçı tamamlayan yeşil beyazlı oyuncular seriyi devam ettirdi. Sene başından beri yazılarımda üst üste mağlup olmamanın önemi vurguluyor hele de galibiyet serisinin yakalanması hususunda görüş bildirdim. Bunun gerçekleştiğini görmekten çok mesut olmakla birlikte yeşil beyazlılarımızın bu seriyi devam ettirmesini temenni ediyorum.