İslamiyet bir ahlak dinidir. İnsan Allah’ın rızasına, rahmetine ve mağfiretine güzel ahlak ile ulaştığı gibi, gerek dünya nimetlerine, gerekse ahiret nimetlerine yine güzel ahlak ile ulaşmaktadır. Dünya nimetlerine, birer ilahi lütuf olarak karşılıksız ulaşan insan, bu lütuf karşısında şükretmek gibi bir ahlaki yükümlülük içindedir. Eğer şükrederse, nimetlerin artması, bereket, huzur ve mutluluk gibi mükafatlara daha dünyada ulaşmakta dır. Nitekim Kur’an-ı Kerim de Cenabı Hak” Eğer şükrederseniz nimetlerimi artırırım” buyurmaktadır. Keza zorluklar karşısında sabır göstermek bir ahlaki yükümlülüktür. Sabreden kişi, başarıya ulaşmak gibi bir güzel mükafata daha dünyada ulaşmaktadır.
İbadet, güzel ahlakla ibadet değerine ulaşmaktadır. Amel güzel ahlakla salih amel hüviyetini kazanmaktadır. Para, güzel ahlakla helal lokma değeri taşımaktadır. Dünya nimeti güzel ahlakla saadet vermektedir. Allah güzel ahlakla kişiyi kul saymaktadır.
İyi ahlak Müslüman’da da olsa gayri-Müslim de de olsa, kafirde de olsa İslam’ın öz malıdır ve hiç şüphesiz İslam Ahlakıdır .Çünkü iyi ahlaka ve salih amele Kur’an dan daha çok değer veren bir kitap yoktur. İslam Dini kadar güzel ahlaka önem veren bir başka din veya düşünce sistemi göstermek mümkün değildir. Peygamber Efendimiz(s.a.v) buyuruyor ki:
-“Mü’minlerin imanca en kamil olanı ahlakı en güzel olanıdır.”
-“İçinizden en çok sevdiklerim ve kıyamet gününde bana en yakın olanlarınız, ahlakı en güzel olanlarınızdır.”
Kur’an-ı Kerim de adalet, ahde vefa, affetme, alçak gönüllülük, ana babaya itaat, sevgi, kardeşlik, barış, güvenirlik, doğruluk, birlik, beraberlik, iyilik, ihsan, iffet, cömertlik, merhamet, müsamaha, tatlı dili olma, güler yüzlülük, ahlaki hasletlere teşvik eden ve zulüm, haksızlık, riya, haset, gıybet, çirkin sözlülük, asık suratlılık, cimrilik bencillik, kıskançlık, kibir, kin, kötü zan, israf, bozgunculuk gibi kötü hasletlerden nehyeden pek çok ayetin yer alması Kur’an da ahlaka ne kadar önem verildiğinin bir göstergesidir.
Peygamber Efendimiz(s.a.v) : güler yüzlü, nazik tabiatlı, ince ve hassas ruhlu idi. Katı yürekli ve kırıcı değildi. Ağzından sert ve kaba hiçbir söz çıkmazdı. Başkalarını tenkit etmez, kimsenin ayıbını yüzüne vurmazdı. Yanlış ve hoşlanmadığı bir davranış görürse ”içinizden bazı kimseler şöyle şöyle yapıyorlar” şeklinde bu davranışları yapanların kim olduklarını belli etmeden ve hiç kimseyi kırmadan yanlışı ve hataları düzeltirdi. Kimsenin sözünü kesmez, konuşması bitinceye kadar dinlerdi. Tartışmayı sevmez, sözü gereğinden çok uzatmazdı. Kendini ilgilendirmeyen şeylerle meşgul olmaz, kimsenin gizli hallerini araştırmazdı. Allah’a hürmetsizlik olmadıkça şahsına yapılan kötülükleri bağışlar, eline imkan geçince öç almayı düşünmezdi.
ALLAH hepimize İslam Ahlakı ile yaşamayı nasip etsin. Amin. Selam ve Dua İle