Avrupa’nın orta yerinde, Srebrenitsa’da yaşanan vahşi soykırım hala boğazımızda düğüm gibi duruyor. Dünya susarken, orada 8372 Boşnak katledildi. Srebrenitsa’da bu katliamı yaşayan bir anne vardı.
Hatice Mehmedovic…
Görmüşsünüzdür. İki oğlunu ve eşini soykırıma kurban veren, hani o yeşil Srebrenitsa tabutlarının arasında oturan beyaz tülbentli anne… Ya da onu soykırımdan sonra söylediği şu sözlerden de hatırlayabilirsiniz.
“Artık anne olamayacağım. Torunum olmayacak. Oğlum olmayacak. Bu mutlulukların ne anlama geldiğini bilemeyeceğim.”
Çok güçlü bir kadındı Hatice Mehmedovic... Acısıyla oturup durmadı. 1995’te yaşanan soykırımdan sonra adaletin yerini bulması ve suçluların cezalandırılması için 23 yıl mücadele verdi. İçinde yanan ateşe rağmen yıkılmadı. Belki de onu bu kadar özel kılan bu mücadelesi ve metaneti miydi bilmiyorum ama inanın sabrına hayran olmamak elde değil. Ki o sadece çocuklarına ve eşine değil tüm soykırım kurbanlarına adadı kendisini… Yaşamı boyunca adaleti aradı. “Adalet Savaşçısı” dedik hepimiz ona. Adalet oturduğun yerden aranmaz diyerek, “Srebrenitsa Anneleri Derneği’ni” kurdu. Sırbistan Cumhurbaşkanı Boris Tadiç’in karşısına dikilip, katliamın sorumlularının bulun artık dedi.
Ne eşinin ne de çocuklarının kemiklerine bir türlü ulaşamayan Hatice Mehmedovic 2007 yılında bir oğlunun kalıntılarına ulaşsa da hangisinin olduğunu anlaması için 3 sene beklemesi gerekecekti. Düşünün… Sadece kendinizmiş gibi düşünmenizi istiyorum. Sizin evladınız, anneniz, babanız, kardeşiniz ya da eşiniz soykırıma uğrasa ve yıllar sonra elinize verilen kemiklerin hangisine ait olduğunu bir üç sene daha bekleseniz nasıl bir acı hissederdiniz? İşte o dinmeyen acı, hafızlarından silinmeyen kâbuslar, ne kadar dik durmaya çalışsa da Hatice annenin kanser olmasına sebep oldu. Ve maalesef 23 Temmuz günü Saraybosna’da tedavi gördüğü klinikte vefat etti.
Üç gün önce onun ölüm haberini duyduğumda çok başka üzüldüm. Ama şu bir gerçek ki hayatını bu uğurda feda eden Hatice Mehmedovic 66 yaşına kadar vakur duruşuyla bütün kadınlara ilham oldu. Ya da aklıselim kadınlara mı desek bilemiyorum!
Neden mi böyle söyledim. Çünkü Hatice Mehmedovic’in vefatının ardından yine bir kadın tarafından atılan tweet bütün Bosna’yı derinden sarstı. Sırp Radikal Partisi Milletvekili Vijerica Radeta, Hatice annenin vefatıyla dalga geçerek, “Cenazesini kim organize edecek, oğlu mu kocası mı?” şeklinde bir paylaşım yaptı. Yazıyı ilk gördüğümde doğruluğunu araştırma gereği duydum. Yaptıkları büyük kıyımın telafisini yapmak yerine hala gaflet içerisinde olmamalıdır dedim kendi kendime… Ama yine şaşırtmadılar. Sırplar her zaman Boşnaklara karşı akli melekelerini yitirmiş gibi davranmaya devam ediyorlar. Bu alaycı tavrı özellikle bir kadının yazması ne kadar trajik değil mi?
İşte bu yüzden bu şuursuz kadınlara karşı her zaman sağlam duruşlu, geçmişine karşı bilinçli, geleceğe şekil veren kadınlar olmamız gerekiyor.
Tıpkı Hatice Mehmedovic gibi…