Kooperatife girerken ayakkabılarını çıkaran çiftçi: Çalışanlar silmekle uğraşmasın, dedim

BOLU'nun Mudurnu ilçesinde, tarladaki işini bitirip, ilaç almak için gittiği pancar kooperatifinde, yerlerin kirlenmemesi için ayakkabılarını çıkaran Rafet Burukoğlu (78), "Oradaki çalışanlar, çamurlu yerleri silmeye uğraşmasın, dedim çünkü ayaklarım kötü durumdaydı" dedi.

Mudurnu ilçesinde çiftçilik yapan Rafet Burukoğlu, tarlasında çalıştıktan sonra dün sabah ürünlere zirai ilaç almak için pancar kooperatifine gitti. Burukoğlu, kooperatif binası kirlenmesin, diye ayakkabılarını binanın dışında çıkardı. Çorapla içeri giren Burukoğlu'nu gören çalışanlar, ayakkabısının neden olmadığını sordu. Burukoğlu da "Evladım ben tarladan geliyorum. Ayakkabılarım çamurlu içeriyi kirletmek istemedim" dedi. Burukoğlu'nun sözleri, kooperatif çalışanlarını duygulandırdı.

'DİKKAT EDİYORUM BÖYLE DURUMLARA"

Hayvanları otlatıp, tarlada çalıştıktan sonra kooperatife gittiğini belirten Rafet Burukoğlu, "Oraya vardığımda ayakkabılarıma baktım ve kirliydi, çamurluydu. Ondan sonra içeri girmeden ayakkabılarımı çıkardım, içeri öyle girdim. Oradaki sorumlu arkadaş da çalışana, "Hacı amcanın ayakkabılarını getirin" dedi. Ben yine de içeri sokmadım ayakkabıları. Ondan sonra da ilaçları aldım. Ben 45 sene esnaflık yaptım, bilirim temizlik işlerini. Dikkat ediyorum böyle durumlara. Oradaki çalışanlar, çamurlu yerleri silmeye uğraşmasın, dedim. Ayaklarım çünkü kötü durumdaydı" diye konuştu.

'ISRARLARIMIZA RAĞMEN GİYMEK İSTEMEDİ'

Kooperatifin mağaza sorumlusu Hasan Otacıoğlu da Rafet Burukoğlu'nun davranışının kendilerini, çalışanları ve içerideki müşterileri duygulandırdığını dile getirerek, şunları söyledi:

"Çalışırken sabah saatlerinde amcamız geldi. Biz amcamızı tanımıyorduk, ilk defa görmüştük. İçeri girerken ayakkabılarının olmadığını fark ettik. Ben kendisine "Amca ayakkabılarınız nerede?" diye sordum. O da ayakkabılarının çamurlu olduğunu ve tarladan geldiğini söyledi. Biz tabii burada çalışan arkadaşlarla şoke olduk. Böyle bir cevap beklemiyorduk, aklımıza ihtiyaç sahibi olduğu için ayakkabısı olmadığı gelmişti. Böyle bir yere ayakkabıyla giremeyeceğini bize söyledi. Biz çok duygulandık, arkadaşlarla birbirimizin yüzüne baktık. Başka müşteriler de vardı. Onlar da etkilendi sonra biz kendisine ayakkabıları giymesi konusunda ısrar ettik ama yine de ikna edemedik. Israrlarımıza rağmen giymek istemedi. Daha sonra dışarıda arkadaşımız, ayakkabılarını giydirdi ve sonra kendisiyle tanıştık. Bizim burada komşumuz olduğunu öğrendik."