Konya’nın ilk lisesi! Sadece 8 öğrencisi vardı

Osmanlı Dönemi sonlarında kurulan Konya’nın ilk ortaöğrenim kurumudur. İlk açıldığında ise sadece sekiz öğrenci bulunabilmiştir. Bu ilk öğrencilerinin bir kısmı da Darülmualliminden geçmişlerdir. İşte o okul ve tüm hikâyesi…

1889 yılında eğitim-öğretim hayatına başlayan Konya Lisesi, zaman içinde Konya İdadisi (1889-1913), Konya Sultanisi (1913-1923), Konya Erkek Lisesi (1924-1972), Konya Gazi Lisesi (1973-1998), Konya Lisesi (1998-2005), Meram Konya Lisesi (Anadolu) (2005-…) olarak altı değişik adla anılmıştır.

MÜSLİM VE GAYRİMÜSLİMLER BİRARADAYDI

İdadi kavramı önceleri bazı okullara öğrenci hazırlamak için açılan hazırlık sınıflarını ifade etmek için kullanılırken, 1896 tarihli Maarif-i Umumiye Nizamnamesi’nde, rüştiyelerden mezun olan Müslim ve gayrimüslim çocukların bir arada öğrenim gördükleri bir kurum olarak tarif edilmiştir. İdadilerin öğrenim süresi, rüştiye sınıfları ile birlikte yedi yıldır.

8 ÖĞRENCİSİ VARDI

İdadi ilk açıldığında sadece sekiz öğrenci bulabilmiştir. Bu ilk öğrencilerinin bir kısmı da Darülmualliminden geçmişlerdir. Bunun sebebi, idadi tahsilinin öneminin henüz bilinmemesi yanında okulun da yeterince tanıtılamamasıdır. Zaman içinde öğrenci sayısı artmış, Konya dışından da öğrencilerin gelmesiyle Konya İdadisi bir bölge okulu hâline gelmiştir. Konya dışından gelen öğrencilerin barınma meselesini çözmek için İdadiye 1 Ağustos 1309 (1893)’da yatılı öğrenci de kabul edilmeye başlanmıştır. Bu dönemde İdadinin kız öğrencisi yoktur.

PADİŞAH METHİYESİ OKUNUYORDU

İdadide ders süresi kırk dakikadır. Haftalık olarak birinci sınıf on sekiz, ikinci sınıf yirmi, üçüncü sınıf yirmi beş, dördüncü ve altıncı sınıflar yirmi beş, yedinci sınıf da yirmi sekiz saat ders yapmaktadır. Birinci sınıf her gün üç saat, ikinci sınıf iki gün dört, diğer günler üç saat, üçüncü ve altıncı sınıflar bir gün beş, diğer günler dört saat, yedinci sınıf ise iki gün dört, diğer günler beş saat ders yapıyorlardı. O günlerde hafta tatilleri cuma günü olduğu için perşembe günü öğleye kadar üç ders yapılır, dağılma zamanı bütün öğrenciler mektebin alt tarafında saf tutarak padişah methiyesi okurlardı. Törenin sonunda mükâfat dağıtımı başlardı. Bir hafta içinde başarılı talebelere öğretmenlerin yoklama defterlerine gizlice işaret ettikleri aferinler (başarı belgeleri) isim okunarak dağıtılırdı.

İLK ÖĞRENCİLERİNİN İSİMLERİ

İdadinin ilk öğrencileri: Şemsettin Efendi, Serakin, Ali Efendi, Vasil Efendi, İlyas Efendi, Gavnekyanus (?), Rıza Efendi, Hüsnü Efendi, Yevân (?) Efendi, Asparu (?), Nüzhet Efendi, Abdülkerim Efendi, Bekir Efendi, Refik Efendi, Mustafa Efendi, Davut Efendi, Yesari Efendi, Ferit Efendi, Galip Efendi, İpokrat Efendi, Cemal Efendi, Ömer Efendi, Hasan Efendi, Osman Efendi.

AÇ KALAN ÖĞRENCİLERİN KARNINI DOYURURDU

Millî Mücadele Yıllarında Konya Sultanisi: Konya Sultanisinin savaş yıllarındaki en büyük problemi öğrencinin olmamasıydı. Çünkü seferberlik ilanından sonra yaşı on yediyi bulanlar askere alınmıştır. 1917 ila 1919 yıllarında son sınıflarda hiç öğrenci kalmamıştır. Bu yıllarda Sultanide toplam öğrenci sayısı 121’dir. Millî Mücadele yıllarında okul, mevcut sınıflarıyla çok güç şartlar altında eğitimi sürdürebilme başarısını gösterebilmiştir. Bu dönemde öğretmenlerin altı ay maaş alamadığı olmuş; fakat başta müdür Ali Rıza Bey, Sultaninin mutfağını kapatmaz; gazın, tuzun, şekerin, bulunmadığı zamanlarda sınıf lambasını yakar, Koçhisar’dan tuz, köylerden yağ, pekmez getirerek öğrencilerin ve hatta aç kalan öğretmenlerin karnını doyurur. Tahir Mıhçı, bu döneme ait bir hatırasında, fizik öğretmeni Salih Şevket Bey’in dersini verdikten sonra öğrencilerden özür dileyerek: “…evde gaz bitti onun için iyi hazırlanamadım…” dediğini nakleder.